*ເວົ້າເຖິງວຽກງານການສຶກສາ, ຍາມໃດລັດຖະບານ ກໍ່ໄດ້ຖືເປັນວຽກທີ່ສຳຄັນ, ເອົາ “ການສຶກສາໄປ ກ່ອນກ້າວໜຶ່ງ”, ເອົາ “ຄົນເປັນເປົ້າໝາຍ, ເປັນໃຈກາງ” ໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງຊາດ.  ການສຶກສາແມ່ນພື້ນຖານໃນການພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ,  ໃຫ້ມີຄວາມຮູ້, ຄວາມສາມາດ, ມີຄຸນສົມບັດສິນທໍາປະຕິວັດ, ມີສຸຂະພາບແຂງແຮງທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດໃຈ, ຮັກຄວາມກ້າວໜ້າ,  ຮັກການອອກແຮງງານ ເພື່ອກາຍເປັນກໍາລັງແຮງງານທີ່ມີຄຸນນະພາບ ຕອບສະໜອງຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງການພັດທະນາປະເທດຊາດໃນໄລຍະໃໝ່.

     ສົກຮຽນຜ່ານມາ ຖືເປັນອີກປີໜຶ່ງທີ່ຂະແໜງການສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາ ໄດ້ຜະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍທົດສອບບໍ່ໜ້ອຍກວ່າຂົງເຂດອື່ນໆ. ແຕ່ດ້ວຍການນໍາພາ ຊີ້ນໍາຂອງຄະນະພັກແຕ່ລະຂັ້ນ, ການປະກອບສ່ວນຢ່າງຫ້າວຫັນຂອງທຸກພາກສ່ວນໃນລະບົບການເມືອງ ແລະ ການຈັດຕ້ັງສັງຄົມກ່ໍຄືປະເທດເພ່ືອນມິດ,  ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາ ແລະ ອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ,  ບັນດາສະຫາຍໄດ້ສຸມທຸກເຫື່ອແຮງ ແລະ ສະຕິປັນຍາເຂົ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ຂອງຕົນ  ດ້ວຍຄວາມຮັບຜິດຊອບສູງ, ສາມາດຍາດໄດ້ຜົນສໍາເລັດສໍາຄັນຫລາຍດ້ານ.

     ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ດີ ບັນຫາທີ່ຖືກຕັ້ງຂຶ້ນອັນໜຶ່ງແມ່ນການເຂົ້າຮຽນວິຊາຊີບ  ແລະ ມະຫາວິທະຍາໄລ ກ້າວເຂົ້າປີທີສອງນີ້ມີຄົນສົນໃຈເຂົ້າຮຽນບໍ່ຫລາຍຄືແຕ່ເກົ່າ ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ, ທັງທີ່ຄວາມຕ້ອງການແຮງງານພາຍໃນຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຕາມແຜນຮ່ວມມືແຮງງານກັບບາງປະເທດແມ່ນຍັງມີ ແລະ ທ່າອ່ຽງນັບມື້ຫລາຍ. ບັນຫານີ້ຖືເປັນບັ້ງເລກທີ່ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ທຸກພາກສ່ວນ ບໍ່ວ່າແຕ່ຂະແໜງການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ຄວນທົບທວນໃຫ້ເລິກເຊິ່ງເພື່ອໃຫ້ເຫັນບັນຫາອັນແທ້ຈິງ, ຫລາຍຄົນກໍ່ວ່າເປັນຍ້ອນສະພາບເສດຖະກິດຫຍຸ້ງຍາກ, ບັນຫາການເງິນ ແລະ ຄ່າຄອງຊີບ, ອັນນັ້ນກໍ່ແມ່ນປັດໄຈສໍາຄັນໜຶ່ງທີ່ເປັນພື້ນຖານ ແລະ ມີສ່ວນຕັດສິນ. ແນວໃດກ່ໍດີກໍ່ມີຄໍາເຫັນຈໍານວນໜຶ່ງວ່າແຕ່ກ່ອນ ເຮົາມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກກວ່າດຽວນີ້, ແຕ່ຂະບວນການຮໍ່າຮຽນແມ່ນຟົດຟື້ນ ເພາະນອກຈາກແນວທາງນະໂຍບາຍອັນຖືກຕ້ອງແລ້ວ, ສັງຄົມເຫັນໄດ້ຄວາມສໍາຄັນການສຶກສາຮໍ່າຮຽນ, ເຖິງວ່າການສ້າງວຽກເຮັດງານທໍາໃນວິຊາອາຊີບເວລານັ້ນບໍ່ທັນຫລາຍ, ໂຮງຈັກໂຮງງານມີໜ້ອຍ, ທຸລະກິດເອກະຊົນກໍ່ຍັງບ່ໍທັນຂະຫຍາຍ, ແຕ່ທຸກຄອບຄົວຫົວເຮືອນລ້ວນແຕ່ເຫັນຄວາມສໍາຄັນຂອງການຮໍ່າຮຽນຂອງລູກໆຫລານໆ. ທັງນີ້ ກໍ່ຍ້ອນເຫດຜົນເພື່ອອະນາຄົດຍາວນານຂອງລູກຫລານ. ການສ້າງປະຖົມປັດໄຈ ດ້ານການສຶກສາໃຫ້ລູກຫລານເພື່ອຮຽນສູງຂຶ້ນໄປໃນລະດັບໃດໜຶ່ງຕາມເງ່ືອນໄຂແມ່ນສໍາຄັນ, ຄວາມຮູ້ທີ່ໄດ້ຮຽນຈະບໍ່ເສຍລ້າ, ທຸກການຮຽນ ສາມາດນໍາມາປະດິດສ້າງພັດທະນາອາຊີບຕ່າງໆໄດ້, ຢ່າງໜ້ອຍກໍ່ແມ່ນວິທີພື້ນຖານ, ການບໍລິຫານ ຈັດການ ແລະ ອື່ນໆ.

     ສົກຮຽນໃໝ່ໄດ້ເປີດຂຶ້ນແລ້ວ,  ມີຂ່າວວ່າໂຮງຮຽນສາຍສາມັນ ພາກລັດປີນີ້ຫລາຍບ່ອນມີນັກຮຽນເພີ່ມຂຶ້ນ, ສ່ວນໜຶ່ງຍ້ອນສະພາບ ເສດຖະກິດຍັງຫຍຸ້ງຍາກ, ພໍ່ແມ່ຜູ້ປົກຄອງຕັດສິນໃຈໃຫ້ລູກເຂົ້າຮຽນ ໂຮງຮຽນລັດທີ່ລາຍຈ່າຍມີລັກສະ ນະໝ້ັນທ່ຽງບ່ໍສູງປານໃດ ເມ່ືອທຽບໃສ່ໂຮງຮຽນພາກເອກະຊົນບາງບ່ອນ. ເວົ້າຄືນກ່ອນນີ້, ໂຮງຮຽນສາມັນຂອງລັດຈໍານວນໜຶ່ງຢູ່ໃນເມືອງ ໃຫຍ່ໂດຍສະເພາະນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ມີນັກຮຽນບໍ່ຫລາຍ, ແຕ່ຜູ້ບໍລິຫານການສຶກສາກໍ່ຄືຄູ ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງຄືນບັນຫາ ແລະ ມີການປັບປຸງອັນທີ່ເຫັນວ່າຄວນ, ເຮັດໃຫ້ໂຮງຮຽນລັດຫລາຍບ່ອນ ມີໃບໜ້າໃໝ່ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈຈາກສັງຄົມ.

     ສະຫລຸບ ຝາກໄວ້ບັນດາຄໍາຄິດ ຄໍາເຫັນເພື່ອແລກປ່ຽນແມ່ນຫຍຸ້ງຍາກແນວໃດ ຄອບຄົວກໍ່ຄວນຕັດສິນໃນຜ່ານຜ່າ ຊອກຫາວິທີໃຫ້ລູກຫລານໄດ້ຮໍ່າຮຽນໃນລະດັບທີ່ແນ່ນອນໃດໜຶ່ງ ເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ມີອາຊີບທີ່ເປັນຫລັກແຫລ່ງໃນອະນາຄົດ.  ເບື້ອງລັດກໍ່ຖືໂອກາດທົບທວນດ້ານຕ່າງໆ ເພື່ອເຮັດແນວໃດໃຫ້ສັງຄົມເຫັນໄດ້ຄວາມສໍາຄັນຂອງການສຶກສາ ເພື່ອອະນາຄົດຂອງລູກຫລານ.

KPL