*ການນໍາໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດແບບຍືນຍົງ ໝາຍເຖິງ “ການພັດທະນາ ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງມະນຸດ ໂດຍບໍ່ຄຸກຄາມຄວາມສົມດູນຂອງລະບົບນິເວດ”. ຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດໃນລາວມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍ ເນື່ອງຈາກມັນປະກອບສ່ວນໂດຍກົງເຂົ້າໃນ GDP ແຫ່ງຊາດ ຜ່ານການຂະຫຍາຍຕົວດ້ານການສົ່ງອອກໃນຂະແໜງກະສິກຳ, ປ່າໄມ້, ການຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ ແລະ ພະລັງງານໄຟຟ້ານໍ້າຕົກ. ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຍັງມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ໂດຍສະເພາະໃນຊົນນະບົດທີ່ນໍາໃຊ້ຊັບພະຍາກອນດັ່ງກ່າວໃນການດໍາລົງຊີວິດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ຍັງໃຫ້ບໍລິການດ້ານລະບົບນິເວດໂດຍທາງອ້ອມ ເຊິ່ງເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ປະເທດລາວ ແລະ ບັນດາປະເທດລຸ່ມແມ່ນໍ້າຂອງ.

    ພູມສັນຖານເປັນຕົວກຳນົດຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ທີ່ເປັນພື້ນຖານຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນລາວ ເຊິ່ງມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຢ່າງຂາດຂັ້ນລະຫວ່າງ ປະຊາຊົນທີ່ອາໄສຢູ່ເຂດພູສູງ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນທາງພາກເໜືອ ຫລື ພື້ນທີ່ທີ່ຖືກກະທົບໂດຍລູກລະເບີດທີ່ບໍ່ທັນແຕກລຽບຕາມຊາຍແດນຫວຽດນາມ ແລະ ປະຊາຊົນທີ່ອາໄສຢູ່ເຂດທົ່ງພຽງ ທີ່ເໝາະສົມແກ່ການເຮັດຊົນລະປະທານໃນພາກກາງ ແລະ ພາກໃຕ້ຂອງລາວ. ການແກ້ໄຂສິ່ງທ້າທາຍເຫລົ່ານີ້ ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ການບັນລຸເປົ້າໝາຍການພັດທະນາແບບຍືນຍົງຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ. ການລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ການລຶບລ້າງຄວາມອຶດຫິວ ຈະໄດ້ຮັບຜົນສໍາເລັດກໍ່ຕໍ່ເມື່ອນໍາໃຊ້ຍຸດທະສາດການພັດທະນາຊົນນະບົດ ທີ່ອີງໃສ່ປະຊາຊົນເປັນໃຈກາງ ເພື່ອຫລຸດຜ່ອນຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບທາງເພດ ແລະ ຄວາມບໍ່ສະເໝີພາບອື່ນໆ ໃນການແຈກຢາຍຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ ແລະ ຄວາມສ່ຽງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໃນການນໍາໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ.

    ການແບ່ງແຍກການເຊື່ອມໂຊມຂອງຊັບພະຍາກອນເຫລົ່ານີ້ ຈາກການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ ເພື່ອໃຫ້ມີການຈະເລີນເຕີບໂຕດ້ານເສດຖະກິດແບບທົ່ວເຖິງ ແລະ ຍືນຍົງ, ພ້ອມທັງຕອບສະໜອງຕໍ່ຄວາມຕ້ອງການດ້ານພະລັງງານ ເພື່ອຮອງຮັບການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງການຕັ້ງຖິ່ນຖານໃນຕົວເມືອງ ແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍໃນການໃຊ້ຊັບພະຍາກອນທໍາມະຊາດ ໃນລາວຢ່າງມີປະສິດທິຜົນ ແລະ ມີການສູນເສຍໜ້ອຍທີ່ສຸດ. ສິ່ງນີ້ແມ່ນຂຶ້ນກັບການພັດທະນາຄວາມອາດສາມາດຂອງສະຖາບັນທ້ອງຖິ່ນໃຫ້ມີຄວາມທົ່ວເຖິງກວ່າເກົ່າ ແລະ ການສະໜອງທຶນຮອນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢ່າງພໍພຽງຜ່ານການຮ່ວມມືຫລາຍດ້ານ.

ໂດຍ: ຢ່າຕົ່ງໂດຍ: ຢ່າຕົ່ງ

KPL