*ເປັນຄວາມພາກພູມໃຈຂອງຄົນເຊື້ອຊາດລາວ ພາຍຫລັງອົງການອຸຍແນສໂກ ໄດ້ຮັບຮອງເອົາຫັດຖະກໍາພູມປັນຍາການຕໍ່າຫູກລາຍນາກຂອງຄົນເຊື້ອຊາດລາວ ເຂົ້າໃນບັນຊີມໍລະດົກວັດ ທະນະທໍາບໍ່ເປັນວັດຖຸ ທີ່ເປັນຕົວແທນຂອງມວນມະນຸດ ກ່າວສັ້ນໆຄືຮັບຮອງເປັນມໍລະດົກໂລກ ໃນຕົ້ນເດືອນທັນວາ ປີ 2023 ຜ່ານມາ ແລະ ໄດ້ມີງານສະເຫລີມສະຫລອງຢ່າງຍິ່ງໃຫຍ່ ໃນໄລຍະວັນທີ 5-9 ມິຖຸນາ 2024 ທີ່ຫໍວັດທະນະທໍາແຫ່ງຊາດ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ.ໂອກາດມີຄໍາເຫັນໃນພິທີສະເຫລີມສະຫລອງຢ່າງເປັນທາງການ ຕອນບ່າຍວັນທີ 7 ມິຖຸນາ 2024, ທ່ານນາງ ສວນສະຫວັນ ວິຍະເກດ ລັດຖະມົນຕີກະຊວງຖະແຫລງຂ່າວ, ວັດທະນະທໍາ ແລະ ທ່ອງທ່ຽວ ໄດ້ເນັ້ນໃຫ້ເຫັນວ່າ: “ນີ້ເປັນເຫດການປະຫວັດສາດອີກອັນໜຶ່ງ ສຸດທີ່ປິຕິຍິນດີ ແລະ ເປັນກຽດອັນສູງສ່ົງ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈ ຂອງປວງຊົນລາວທັງຊາດ ຕະຫລອດຮອດຄົນເຊື້ອຊາດລາວ ບ່ໍພຽງແຕ່ຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ແຕ່ຢູ່ທົ່ວທຸກມູມໂລກ ສາມາດຢັ້ງຢືນໄດ້ດ້ວຍຄວາມພາກພູມໃຈວ່າ ຫັດຖະກໍາລາຍນາກຂອງພວກເຮົາ ໄດ້ຖືກຮັບຮອງເຂົ້າເປັນມໍລະດົກໂລກຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ຈະຍືນຍົງຢູ່ຄຽງຄູ່ກັບມວນມະນຸດທົ່ວໂລກຢ່າງຖາວອນຕະຫລອດໄປ...

   ເຫດການດັ່ງກ່າວນີ້ຍັງເປັນໝາກຜົນແຫ່ງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແນວທາງນະໂຍບາຍ ອັນຖືກຕ້ອງສອດຄ່ອງຂອງພັກ-ລັດເຮົາ ວ່າດ້ວຍຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ, ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອວັດທະນະທໍາອັນດີງາມຂອງຊາດ ໃຫ້ນັບມື້ກວ້າງຂວາງຕິດພັນກັບການພັດທະນາເສດຖະ ກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ ໃຫ້ນັບມື້ເຂັ້ມແຂງ ພ້ອມທັງອະນຸລັກຮັກສາວັດທະນະທໍາອັນເປັນເອກະລັກຂອງຊາດ ໃຫ້ມີຄວາມຍືນຍົງຕະຫລອດໄປ”. ເວົ້າແລ້ວເວົ້າອີກວ່ານີ້ເປັນອີກເຫດການສໍາຄັນທາງປະຫວັດສາດຂອງຊາດລາວເຮົາ ທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ພ້ອມກັນເອກອ້າງທະນົງໃຈ ແລະ ປະກອບ ສ່ວນຢ່າງແຂງແຮງເຂ້ົາໃນການປົກປັກຮັກສາມູນເຊື້ອວັດທະນະທໍາອັນດີງາມ ທີ່ຮຸ່ນປູ່ຍ່າຕາຍາຍໄດ້ປະດິດຄິດຄົ້ນສືບທອດມາຮອດພວກເຮົາເປັນ “ມໍລະດົກ” ຫລື ມູນມັງ ທີ່ຫາຄ່າບໍ່ໄດ້.

    ຈັ່ງຊັ້ນ ບັນຫາທີ່ຕັ້ງຂຶ້ນເພື່ອແລກປ່ຽນ ແມ່ນພວກເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມູນເກົ່ານີ້ບົກແຫ້ງແບບຄໍາອວຍພອນ ເວລາມັດແຂນວ່າກິນບໍ່ໃຫ້ບົກ ຈົກບໍ່ໃຫ້ລົງ...ມີມູນເກົ່າເປັນພື້ນຖານແມ່ນດີທີ່ສຸດແລ້ວຫລາຍຄໍາເຫັນກໍ່ວ່າແນວນັ້ນ, ແຕ່ການຮັກສາມູນເກົ່າໃຫ້ເປັນເຄົ້າ ແລະ ຂະຫຍາຍໄດ້ໃຫ້ມີມູນໃໝ່ແຕກອອກມາຕື່ມຈະເຮັດແນວໃດ? ໃນທ່າມກາງສະພາບໃໝ່ພວກເຮົາຄວນຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມຢ່າງແຂງແຮງບັນດາຫົວຄິດປະດິດສ້າງອັນໃໝ່, ໝູນໃຊ້ພື້ນຖານອັນເກົ່າໃຫ້ມີມູນຄ່າເພີ່ມນັບມື້ກວ້າງຂວາງ ແລະ ຍືນຍົງຕະຫລອດໄປ. ລາຍນາກ ທີ່ຢູ່ໃນຜືນຜ້າໄໝ-ຝ້າຍ ສຸດແສນສວຍງາມ ແລະ ເປັນເອກະລັກທາງພູມປັນຍາ ອາດຈະກະຈາຍແຕກດອກງອກງາມໄປປະດັບເອ້ເປັນສິ່ງຫຸ້ມຫໍ່ສິນຄ້າ, ເຄື່ອງທີ່ລະນຶກ, ການສະແດງອອກດ້ານຕ່າງໆຢ່າງເປັນຂະບວນ, ສ້າງອາຊີບທີ່ຕິດພັນ, ສ້າງລາຍຮັບ, ສ້າງຄວາມເຂ້ັມແຂງໃນການອະນຸລັກປົກປັກຮັກສາ ແລະ ສົ່ງເສີມມູນເຊື້ອວັດທະນະທໍາອັນດີງາມຂອງພວກເຮົາ.

    ມີເລື່ອງມາເລົ່າສູ່ຟັງ ກ່ຽວກັບການເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອວັດທະນະທໍາ, ໃນອາທິດຜ່ານມາໄດ້ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມພິທີສະຫລອງບຸນຕ່ວນຫວູ ປະເພນີຂອງຊາວຈີນ, ຈັດໂດຍສູນວັດທະນະທໍາຈີນປະຈໍາລາວ ທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ໂດຍມີການສອດຫ້ອຍໂຄສະນາການທ່ອງທ່ຽວຈີນ ດ້ວຍເຕັກໂນໂລຊີຈໍາລອງພາບເໝືອນຈິງຜ່ານລະບົບ ອີອາ(Virtual Reality ຫລື VR). ບຸນປະເພນີນີ້ ຕິດພັນເລື່ອງເຂົ້າຕົ້ມ ເຊິ່ງມີການວາງສະແດງ ແລະ ໃຫ້ຊີມເຂ້ົາຕົ້ມຫລາຍແນວຫລາຍລົດຊາດ, ບໍ່ຕ່າງຫຍັງເຂົ້າຕົ້ມຂອງລາວ. ການຫໍ່ກໍ່ດ້ວຍຮູບຊົງສວຍງາມ ໃນນັ້ນຈຸດທີ່ເຂົາເນັ້ນຖືເປັນອັນເດັ່ນແມ່ນຮູບຊົງສາມລ່ຽມ ສີ່ລ່ຽມ ເຊິ່ງກໍ່ບໍ່ຕ່າງຈາກເຂົ້າຕົ້ມລາວ ທັງການຫໍ່ ແລະ ການມັດ. ສໍາຄັນເຂົ້າ ຕົ້ມໄດ້ເຂົ້າສູ່ຂະບວນການຜະລິດອຸດ ສາຫະກໍາ, ເປັນສິນຄ້າຂາຍໃນຮ້ານຄ້າ ໃຫຍ່-ນ້ອຍ ໄວ້ກິນຍາວນານມີອາຍຸບໍລິ ໂພກ ຫລື ກິນ ແລະ ຖືກບັນຈຸໃນສິ່ງຫຸ້ມ ຫໍ່ອັນສວຍງາມອີກຊັ້ນໜຶ່ງ, ເຫັນແລ້ວກໍ່ຢາກຈັບຢາກຊື້.

    ນອກນັ້ນຍັງມີການນໍາເອົາຮູບຊົງຂອງເຂົ້າຕົ້ມສາມລ່ຽມ ເຮັດເປັນເຄື່ອງປະດັບທັງລັກສະນະຝ້າຍມັດແຂນຂອງລາວ ມີໜ່ວຍເຂົ້າຕົ້ມຖັກນ້ອຍໆຫ້ອຍຕ່ອງແຕັ່ງ, ທັງເປັນແນວຫ້ອຍໄວ້ໃນລົດໃນເຮືອນ ໂດຍດ້ານເທິງມີຄໍາອວຍພອນໂຊກລາບ ແລະ ມີຍອຍຝ້າຍສີແດງສວຍງາມຫ້ອຍແຈສິ່ງຖັກທໍຮູບຊົງເຂົ້າຕົ້ມ ແລະ ອື່ນໆ. ທີ່ຍົກຂຶ້ນເລື່ອງມູນ-ມໍລະດົກ, ມູນເກົ່າເຮົາມີ(ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າຊຸມຊົນເຊື້ອຊາດໃດໃນໂລກ) ສໍາຄັນຈະຮັກສາໃຫ້ໝັ້ນຄົງຖາວອນແນວໃດ, ຈະກອດໄວ້ລ້າໆ ແລະ ພາກພູມໃຈໂດຍບໍ່ໄດ້ເສີມຂະຫຍາຍໃຫ້ແຕກດອກອອກຜົນ ເປັນມູນໃໝ່ທ່ີຫລາກຫລາຍສ້າງຮັ່ງຄູນມີດີ? ຫລື ຈະເສີມຂະຫຍາຍແນວໃດ ເພື່ອປະກອບສ່ວນສ້າງເສດຖະກິດ. 

ໂດຍ: ຄ້ອງໃໝ່

KPL