*ການສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ຜູ້ປະກອບການດ້ວຍການຍົກສູງ ປະສິດທິພາບ ແລະ ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃນການສົ່ງອອກສິນຄ້າ, ສ້າງຄວາມເຊື່ອມໝັ້ນ ແລະ ຄວາມປອດໄພໃຫ້ແກ່ຜູ້ຜະລິດ, ຜູ້ຊົມໃຊ້ ແລະ ປະເທດທີ່ຈະນໍາເຂົ້າສິນຄ້າທັງສາມາດຢັ້ງຢືນແຫລ່ງກໍາເນີດຂອງຜະລິດຕະພັນ ແລະ ສິນຄ້າ ແມ່ນມາດຕະການຕົ້ນຕໍ ເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບການຜະລິດພາຍໃນ ແນໃສ່ຫລຸດຜ່ອນການນຳເຂົ້າ ຊ່ວຍໃຫ້ສະພາບຄວາມຫຍຸ້ງຍາດດ້ານເສດຖະກິດ-ການເງິນຢູ່ປະເທດເຮົາໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂແບບຍືນຍົງ. 

   ພ້ອມນີ້, ພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງຕ້ອງໄດ້ປັບປຸງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍການສົ່ງເສີມວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ ແລະ ດໍາລັດວ່າດ້ວຍ ການແບ່ງຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ (SME) ແລະ ສ້າງຂອບນະໂຍບາຍສົ່ງເສີມຜູ້ປະກອບການໃໝ່ (Start up) ແລະ ກ້າວສູ່ເສດຖະກິດດີຈິຕອນ; ປັບປຸງນະໂຍບາຍພິເສດດ້ານພາສີ-ອາກອນ; ຂະຫຍາຍສູນສົ່ງເສີມຄວາມຮູ້ດ້ານທຸລະກິດ, ເຕັກນິກການຜະລິດ, ການຕະຫລາດ; ປັບປຸງລະບົບຂໍ້ມູນຂ່າວສານດ້ານການລົງທຶນ, ການຜະລິດ-ການຄ້າ, ການຖືບັນຊີ, ການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານ; ຍົກລະດັບເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ພັດທະນາສີມືແຮງງານ ແລະ ອື່ນໆ ໃຫ້ແກ່ຈຸນລະວິສາຫະກິດ, ວິສາຫະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ.

   ສ້າງກົນໄກຄໍ້າປະກັນສິນເຊື່ອ ໃນຮູບແບບຂອງໂຄງການ ເພື່ອຊ່ວຍແກ້ໄຂບັນຫາການປ່ອຍກູ້ຂອງທະນາຄານທຸລະກິດທີ່ອາໄສແຕ່ຫລັກຄໍ້າປະກັນ, ປັບປຸງດໍາລັດວ່າດ້ວຍກອງທຶນສົ່ງເສີມ SMIS ສະບັບເລກທີ 299/ລບ ໃຫ້ສໍາເລັດພາຍໃນປີ 2022, ພ້ອມທັງສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ກອງທຶນ SME. ສະໜອງທຶນໃຫ້ແກ່ຈຸນລະວິສາຫະກິດ, ວິສາຫະກິດຂໜາດນ້ອຍ ແລະ ກາງ ທີ່ນອນໃນກຸ່ມເປົ້າໝາຍບູລິມະສິດຈາກກອງທຶນ SME, ແຫລ່ງທຶນຈາກທະນາຄານພັດທະນາແຫ່ງຊາດຈີນ ແລະ ຄູ່ຮ່ວມພັດທະນາຕ່າງໆ. ສຳຫລັບວິທີການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການຕ່າງໆນັ້ນພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນໃນທຸກລະດັບຕ້ອງມີການປຶກສາຫາລື ແລະ ແລກປ່ຽນບົດຮຽນຢ່າງເປັນປະຈໍາ ທັງຊຸກຍູ້ ແລະ ສົ່ງເສີມ SME ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຕ່ອງໂສ້ການຜະລິດ, ຕ່ອງໂສ້ ການສະໜອງ ແລະ ຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າ ເພ່ີມຂອງການລົງທຶນຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະໃນເຂດເສດຖະກິດພິເສດ, ຍົກລະດັບດໍາລັດວ່າດ້ວຍເຂດເສດຖະກິດພິເສດຂຶ້ນເປັນກົດໝາຍ ເພື່ອໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂ ແລະ ພື້ນຖານທາງດ້ານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງປະເທດເຮົາ, ສ້າງແຜນຍຸດທະສາດການພັດທະນາເຂດເສດຖະກິດພິເສດ (2021- 2030).

   ເລັ່ງສ້າງດໍາລັດວ່າດ້ວຍນິຄົມອຸດສາຫະກໍາ ໂດຍມີນະໂຍບາຍສະເພາະຄ້າຍຄືກັບເຂດເສດຖະກິດພິເສດ ເພື່ອດຶງດູດການລົງທຶນ. ເລັ່ງແກ້ໄຂຂໍ້ຫຍຸ້ງຍາກຕ່າງໆ ທີ່ເປັນອຸປະສັກຂອງການດໍາເນີນທຸລະກິດຢູ່ເຂດເສດຖະກິດພິເສດກ່ຽວກັບການບໍລິການປະຕູດຽວ, ການເພີ່ມທະວີການເກັບລາຍຮັບ, ການນໍາເຂ້ົາ, ການຄຸ້ມຄອງແຮງງານຕ່າງປະເທດ ແລະ ການສະໜອງແຮງງານລາວໃນເຂດເສດຖະກິດພິເສດ. ປັບປຸງລະບຽບການ, ກົນໄກ ແລະ ຂັ້ນຕອນອະນຸມັດການລົງທຶນໃນເຂດເສດຖະກິດພິເສດ ໃຫ້ມີ ຄວາມເປັນເອກະພາບ ແລະ ກະທັດຮັດໂດຍເລັ່ງໃສ່ຊຸກຍູ້ບັນດາໂຄງການທີ່ອະນຸມັດແລ້ວໃຫ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂດຍໄວເຊັ່ນ: ໂຄງການ AMATA SMART & ECO CITY ຢູ່ແຂວງຫລວງນໍ້າທາ ແລະ ແຂວງອຸດົມໄຊ, ໂຄງການກໍ່ສ້າງສະໜາມບິນບໍ່ແກ້ວເຂດສາມຫລຽມຄໍາ, ໂຄງການສ້າງພະໃຫຍ່ຢູ່ເຂດບຶງທາດຫລວງ, ໂຄງການຫລອມເຫລັກກ້າຢູ່ເຂດທ່າແຂກ, ໂຄງການພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງລ່າງຢູ່ເຂດພັດທະນາເສດຖະກິດໃໝ່ສີທັນດອນ, ເຂດສາມຫລ່ຽມຄໍາ, ເຂດບໍ່ເຕັນແດນງາມ, ເຂດກວມລວມໄຊເສດຖາ, ເຂດບຶງທາດຫລວງ ແລະ ອື່ນໆ. ຂະນະດຽວກັນຕ້ອງເລັ່ງພັດທະນາແຮງງານລາວ ຜູ້ບໍ່ມີອາຊີບ, ຜູ້ຕ້ອງການປ່ຽນອາຊີບ, ຜູ້ວ່າງງານ, ຜູ້ທີ່ຈະເຂົ້າສູ່ຕໍາແໜ່ງງານໃໝ່ໃຫມີທັກສະສີມື, ມີລະບຽບວິໄນ, ມີຄວາມດຸໝັ່ນ ແລະ ອົດທົນເພື່ອສາມາດສະໜອງຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງຕະຫລາດແຮງງານ. ສົ່ງເສີມການຈັດຫາວຽກເຮັດງານທໍາໃຫ້ເຂົ້າສູ່ຕະຫລາດແຮງງານພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດລວມທັງຜູ້ປະກອບການອາຊີບອິດສະລະເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາການວ່າງງານ ໂດຍການສ້າງກົນໄກການຮ່ວມມືກັນ 3 ຝ່າຍຄື: ກະຊວງແຮງງານ ແລະ ສະຫວັດດີການສັງຄົມ, ສູນກາງສະຫະພັນກໍາມະບານລາວ ແລະ ສະພາການຄ້າ ແລະ ອຸດສາຫະກໍາແຫ່ງຊາດເພື່ອຍົກສູງຄຸນນະພາບຂອງແຮງງານ. ສຸມໃສ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງນິຕິກໍາຈໍານວນໜຶ່ງເປັນຕົ້ນ: ສ້າງກົດໝາຍວ່າດ້ວຍຈັດຫາງານ, ກົດໝາຍວ່າດ້ວຍພັດທະນາສີມືແຮງງານ, ສ້າງຂໍ້ຕົກ ລົງວ່າດ້ວຍການກໍານົດອັດຕາຄ່າແຮງງານຂັ້ນຕ່ໍາ. ຄຸ້ມຄອງແຮງງານລາວ ເພື່ອປົກປ້ອງສິດ ແລະ ຜົນປະໂຫຍດຕາມລະບຽບການ.