*ບຸນກິນຈຽງເຜົ່າມົ້ງ ຫລື ນໍ່ເປ້ເຈົ່າ ແມ່ນບຸນໜຶ່ງສືບທອດກັນມາແຕ່ດົນນານ ຊຶ່ງຈັດຂຶ້ນໃນທຸກໆປີ ພາຍຫລັງສຳເລັດການເກັບກູ້ຜົນຜະລິດ ກໍບົ່ງບອກເຖິງບຸນກິນຈຽງໄດ້ໝູນວຽນມາຮອດອີກວາລະໜຶ່ງ ໂດຍບຸນດັ່ງກ່າວ ຈັດຂຶ້ນເພື່ອເປັນການສະຫລຸບທົບທວນ ສະເຫລີມສະຫລອງຜົນງານທີ່ຍາດມາໄດ້ໃນໜຶ່ງປີຜ່ານມາ ທັງເປັນການປົກປັກຮັກສາຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມ, ເປັນການຈັດພາເຂົ້າຖວາຍໃຫ້ແກ່ບັນພະບູລຸດ ແລະ ຜູ້ທີ່ລ່ວງຫລັບໄປ, ໃນດ້ານວັດທະນະທຳເປັນການບາສີສູ່ຂວັນສໍາມາຄະລະວະນໍາຜູ້ເປັນພໍ່ແມ່ ແລະ ຜູ້ອາວຸໂສ ອວຍພອນສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃໝ່, ໄວໜຸ່ມ ບ່າວ-ສາວ ກໍຈະພາກັນເອ້ຍ້ອງດ້ວຍຊຸດເຄື່ອງນຸ່ງປະຈຳເຜົ່າ ແລະ ໂຍນໝາກຄອນເບີກບານມ່ວນຊື່ນແລະ ອື່ນໆ.

     ໃນຫລາຍປີຜ່ານມາ ການຈັດບຸນກິນຈຽງແມ່ນຍັງບໍ່ທັນເອກະພາບກັນເທື່ອ ຊຶ່ງບາງບ້ານ ເມືອງ ແຂວງ ກໍຈະຈັດຂຶ້ນໃນເດືອນພະຈິກ (ມື້ແຮມ 14 ຄ່ຳ).​ຂະນະທີ່ມີບາງບ້ານ ເມືອງ ແຂວງ ຈະຈັດໃນເດືອນທັນວາ (ມື້ແຮມ 14 ຄ່ຳ), ແຕ່ມາໃນ 5-6 ປີມານີ້, ເຜົ່າມົ້ງ ໄດ້ເອກະພາບຈັດຂຶ້ນພ້ອມກັນໃນມື້ດຽວກັນຄືເດືອນທັນວາຂອງທຸກໆປີ ເປັນມື້ເລີ່ມຕົ້ນສະເຫລີມສະຫລອງເປັນຕົ້ນໄປ ນີ້ແມ່ນຄວາມເປັນເຈົ້າການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຕາມພັກ-ລັດຖະບານວາງອອກ ໂດຍສະເພາະແມ່ນສູນກາງແນວລາວສ້າງຊາດ. ແນວໃດກໍດີສຳລັບປີນີ້ ບຸນນໍ່ເປ້ເຈົ່າ ຂອງເຜົ່າມົ້ງ ໄດ້ພ້ອມກັນຈັດຂຶ້ນໃນວັນທີ 29 ເດືອນທັນວາ 2024 ກົງກັບມື້ແຮມ 14 ຄ່ຳ ໂດຍບັນດາຄອບຄົວກໍພາກັນຮວມໂຕກັນໃນມື້ນີ້ ເພື່ອເຮັດເຂົ້າໜົມ, ພາເຂົ້າຖວາຍເຄື່ອງບູຊາແກ່ບັນພະບຸລຸດ, ຜູ້ລ່ວງລັບໄປແລ້ວ. ທັງຈັດພາເຂົ້າເອີ້ນຍາດຕິພີ່ນ້ອງ, ເພື່ອນມິດສະຫາຍມາຮ່ວມກິນໃນເຮືອນຂອງພວກເຂົາ. ສໍາລັບບັນດາຕົວເມືອງທີ່ມີປະຊາຊົນເຜົ່າມົ້ງເປັນຈໍານວນຫລາຍ, ການສະເຫລີມສະຫລອງບຸນກິນຈຽງແມ່ນຈະຈັດຂຶ້ນຢູ່ສະຖານທີ່ກາງແຈ້ງ  ເປັນເວລາໜຶ່ງອາທິດເຕັມ. ໃນບຸນດັ່ງກ່າວຈະມີຫລາກຫລາຍກິດຈະກຳບໍ່ວ່າຈະເປັນກິລາໝາກຂ່າງ, ຍິງໜ້າເກັກ, ສິລະປະຟ້ອນລໍາ ແລະ ຮ້ອງເພງ, ງົວຊົນງົວ ແລະ ໂຍນ ໝາກຄອນ, ການສະແດງເຄື່ອງດົນຕີ ທີ່ມີລັກສະນະຮູບຊົງຍາວທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ (ເປັນເຄື່ອງດົນຕີປະເພດເປົ່າທີ່ເອີ້ນວ່າ: ແຄນ) ແມ່ນການສະແດງທີ່ນິຍົມຫລາຍໂດຍບັນດານັກດົນຕີທີ່ມີຄວາມຊຳນິຊຳນານສາມາດຟ້ອນລໍາ ແລະ ເຮັດກາຍະກຳໄປພ້ອມໆກັນຄຽງຄູ່ກັບການສືບຕໍ່ປະຄັບປະຄອງຮັກສາທໍານອງດົນຕີຂອງພວກເຂົາໄວ້. ຊາວໜຸ່ມຊາຍ ແລະ ຍິງ ຈະພາກັນນຸ່ງເຄື່ອງພື້ນເມືອງທີ່ປະກອບໄປດ້ວຍສີສັນຫລາກຫລາຍ ເພື່ອຫວັງທີ່ຈະດຶງດູດໃຫ້ໄດ້ພົບກັບຜູ້ທີ່ຈະມາເປັນຄູ່ຄອງຂອງຕົນ.

     ແນວໃດກໍດີ, ບຸນກິນຈຽງກໍແມ່ນອີກບຸນໜຶ່ງທີ່ເປັນເອກະລັກ ແລະ ຍິນດີຕ້ອນຮັບນັກທ່ອງທ່ຽວໃຫ້ເຂົ້າມາຮ່ວມ ພ້ອມທັງສາມາດນຸ່ງຊຸດພື້ນເມືອງປະຈຳເຜົ່າຮ່ວມສະເຫລີມສະຫລອງກິດຈະກຳຕ່າງໆນຳເຂົາເຈົ້າໄດ້ນໍາອີກ. ແຕ່ໃດມາແມ່ຍິງເຜົ່າມົ້ງຖືໄດ້ວ່າມີຄວາມຊຳນານໃນການຕໍ່າແຜ່ນແພ ຫຍິບຖັກ ປັກແສ່ວຫລາຍ ຊຶ່ງໃນແຕ່ລະປີແມ່ຍິງກໍໄດ້ພ້ອມກັນຫຍິບຖັກປັກແສ່ວຊຸດປະຈຳເຜົ່າ ໂດຍໃຊ້ເວລາຫວ່າງຈາກການອອກແຮງ, ການຮຽນໜັງສືມາຖັກແສ່ວ. ຂະນະທີ່ມາຮອດປັດຈຸບັນນີ້ ມີບາງກຸ່ມກໍຖືເອົາການຖັກແສ່ວເປັນອາຊີບຫລັກ ເພື່ອສ້າງລາຍຮັບເຂົ້າຄອບຄົວ.

     ໂດຍລວມແລ້ວ ບຸນກິນຈຽງຊົນເຜົ່າມົ້ງ ແມ່ນເທສະການສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃໝ່ຂອງຊົນເຜົ່າມົ້ງ ທີ່ເປັນສັນຍະລັກແຫ່ງຄວາມສາມັກຄີ, ຄວາມຜູກໝັ້ນໃນວົງສາຄະນາຍາດຂອງປະຊາຊົນເຜົ່າມົ້ງທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກໄດ້ມາພົບປະສ້າງສັນ ເພື່ອເຮັດພິທີກຳລະນຶກເຖິງບັນພະບູລຸດຂອງວົງສາຄະນະຍາດຕົນ  ທັງເປັນການສະຫລຸບຜົນງານທີ່ຍາດມາໄດ້ໃນໜຶ່ງປີຜ່ານມາ, ບາສີສູ່ຂວັນໃຫ້ແກ່ແຕ່ລະຄອບຄົວ, ສົມມາຄະລະວະນໍາຜູ້ເປັນພໍ່ແມ່ ແລະ ຜູ້ອາວຸໂສ ອວຍພອນສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃໝ່ ເປີດໂອກາດໃຫ້ໄວໜຸ່ມບ່າວ-ສາວໄດ້ໂຍນໝາກຄອນ ເບີກບານມ່ວນຊື່ນ ແລະ ອື່ນໆ.

ບົດ: ຢ່າຕົ່ງບົດ: ຢ່າຕົ່ງ