ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ (27-30/4/1982)
- ເປັນກອງປະຊຸມເປີດເຜີຍທາງການ ເທື່ອທໍາອິດຕໍ່ພາຍໃນ ແລະຕ່າງປະເທດ. - ໄຂຂຶ້ນ ວັນທີ 27-30/04/1982, ສະຖານທີ່ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ. - ຜູ້ແທນເຂົ້າຮ່ວມ 228 ສະຫາຍ, ທີ່ມາຈາກທຸກຂົງເຂດການເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ຈາກທຸກໆແຂວງທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກພັກ 35.000 ສະຫາຍ ໃນທົ່ວ ປະເທດ; ມີແຂກພາຍໃນປະເທດ 105 ສະຫາຍ, ແຂກຕ່າງປະເທດ 11 ຄະນະ. - ກອງປະຊຸມໄດ້ເລືອກຕັ້ງຄະນະບໍລິຫານງານສູນກາງພັກ 55 ສະຫາຍ, ໃນນັ້ນ ກຳມະການສົມບູນ ມີ 49 ສະຫາຍ ແລະ ສໍາຮອງ 6 ສະຫາຍ, ສະຫາຍ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ຖືກເລືອກຕັ້ງໃຫ້ເປັນເລຂາທິການໃຫຍ່ສູນກາງພັກ ເປັນສະໄໝທີ 3, ເລືອກຕັ້ງກໍາມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ ປະກອບມີ 7 ສະຫາຍ ແລະ ຄະນະເລຂາທິການສູນກາງພັກ ປະກອບມີ 9 ສະຫາຍ. * ສັງລວມໂດຍຫຍໍ້ເນື້ອໃນ ຂອງກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ III ຂອງພັກ: - ສະຫລຸບສັງລວມໄຊຊະນະຂອງການປະຕິວັດຊາດ ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຜົນງານ ທີ່ຍາດມາໄດ້ ໃນ 6 ປີແຫ່ງການກໍ່ສ້າງລະບອບໃໝ່; ກຳນົດແນວທາງ, ທິດທາງໜ້າທີ່ຂອງການປະຕິວັດໃນໄລຍະໃໝ່, ໄລຍະແຫ່ງການ ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ ແລະ ຂ້າມຜ່ານກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມເທື່ອລະກ້າວ. - ຍົກໃຫ້ເຫັນ 3 ຈຸດພິເສດໃຫຍ່ຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນໄລຍະໃໝ່ຄື: + ປະເທດລາວ ພ້ອມກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ໄດ້ກາຍເປັນປ້ອມດ່ານໜ້າຂອງລະບົບສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ໃນອາຊີອາຄະເນ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນການຕໍ່ສູ້ ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດ ອະທິປະໄຕ ແລະ ກໍ່ສ້າງລະບອບໃໝ່ ແມ່ນດຸເດືອດຂ້ຽວຂາດ ແລະ ຍາວນານ; + ປະເທດລາວໄດ້ສະຖາປານາລະບອບການເມືອງທີ່ກ້າວໜ້າຂຶ້ນ, ປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າ ໄດ້ເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ມີຊັບພະຍາກອນທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ແຕ່ ເສດຖະກິດຍັງດ້ອຍພັດທະນາ, ລະດັບວັດທະນະທຳຍັງຕ່ຳ; + ປະເທດລາວກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະໃໝ່ຂອງການປະຕິວັດ ໃນຂະນະທີ່ການປະຕິວັດວິທະຍາສາດ-ເຕັກນິກ ຄັ້ງທີ່ 3 ໃນໂລກພວມຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຟົດຟື້ນ ແລະ ກວ້າງຂວາງ. - ກຳນົດແນວທາງລວມຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນສະໄໝຂ້າມຜ່ານກ້າວຂຶ້ນສັງຄົມນິຍົມ ຄື: + ເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກຄີປວງຊົນທັງຊາດ ແລະ ນໍາພາປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີຜະເດັດການກໍາມະຊີບຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ຈັດຕັ້ງ ແລະ ຮັບ ປະກັນໃຫ້ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານເຜົ່າຕ່າງໆ ສາມັກຄີແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍສິດເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ເປັນເຈົ້າສັງຄົມ, ດຳເນີນການປະຕິວັດ ທັງສາມປະການໄປພ້ອມໆກັນ, ໃນນັ້ນ ການປະຕິວັດການພົວພັນແຫ່ງການຜະລິດ ມີລັກສະນະໄຂຊ່ອງທາງໃຫ້ກຳລັງການຜະລິດ ຂະຫຍາຍຕົວ, ການປະຕິ ວັດ ວິທະຍາສາດ-ເຕັກນິກ ເປັນຂໍກຸນແຈຕົ້ນຕໍ, ການປະຕິວັດວັດທະນະທຳແນວຄິດ ຕ້ອງໄປກ່ອນກ້າວໜຶ່ງ, ທັງໝົດເຫລົ່ານັ້ນ ແມ່ນເພື່ອກໍ່ສ້າງສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ປະເທດເຮົາ. + ກ່ຽວກັບວຽກງານພັກ: ອອກແຮງກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຮອບດ້ານ, ຍົກສູງລັກສະນະຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ແລະ ລັກສະນະນໍາໜ້າຕໍ່ສູ້, ຍົກສູງຄວາມສາມາດຂອງພັກ ເພື່ອກ້າວໄປຕາມວັດຖຸປະສົງ ແລະ ເປົ້າໝາຍ ທີ່ພັກໄດ້ ກໍານົດໄວ້. + ຂຸດຄົ້ນ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍທຸກຄວາມອາດສາມາດບົ່ມຊ້ອນ ຂອງປະເທດຊາດ, ໂດຍຫັນຈາກກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້, ເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ການຂະຫຍາຍ ອຸດສາຫະກໍາ. + ດັດສ້າງເສດຖະກິດທຳມະຊາດ, ນຳເອົາການຜະລິດນ້ອຍກ້າວສູ່ການຜະລິດໃຫຍ່ສັງຄົມນິຍົມເທື່ອລະກ້າວ. + ປະຕິບັດການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳເທື່ອລະກ້າວຢ່າງມີຈຸດໜັກ, ຖືເອົາການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳສັງຄົມນິຍົມ ເປັນໜ້າທີ່ໃຈກາງຂອງສະໄໝຂ້າມຜ່ານ. + ສ້າງຊີວິດອັນອີ່ມໜຳສຳລານ ແລະ ສົມບູນພູນສຸກເບີກບານມ່ວນຊື່ນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ, ລົບລ້າງລະບອບຄົນຂູດຮີດຄົນຢ່າງຕະຫລອດການ. + ເພີ່ມທະວີການປ້ອງກັນຊາດ-ປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບ, ປົກປັກຮັກສາເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ອະທິປະໄຕ ແລະ ລະບອບໃໝ່ໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ກໍ່ສ້າງປະເທດ ລາວ ສັນຕິພາບ ເອກະລາດ ເອກະພາບ ແລະ ສັງຄົມນິຍົມ. + ພ້ອມກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ປົກປັກຮັກສາປ້ອມດ່ານໜ້າສັງຄົມນິຍົມ ຢູ່ພາກພື້ນນີ້ ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ແລະ ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນພາລະກິດຕໍ່ສູ້ ເພື່ອສັນຕິພາບ, ເອກະລາດແຫ່ງຊາດ, ປະຊາທິປະໄຕ ແລະ ຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມໃນໂລກ. * ກອງປະຊຸມໄດ້ວາງຈຸດໝາຍພື້ນຖານຂອງການປະຕິວັດລາວ ໃນໄລຍະໃໝ່ ຄື: + ບໍ່ລົດລະໃນການເພີ່ມທະວີ ແລະ ບູລະນະລະບົບຜະເດັດການກໍາມະຊີບ, ປະຕິບັດສິດເປັນເຈົ້າຂອງ ປະຊາຊົນຜູ້ອອກແຮງງານເຜົ່າຕ່າງໆ. + ກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸ-ເຕັກນິກອັນຈໍາເປັນຂອງລະບອບສັງຄົມນິຍົມ, ເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດມີພື້ນຖານກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້, ອຸດສາຫະກຳຂະຫຍາຍຕົວ; + ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບູລະນະການພົວພັນແຫ່ງການຜະລິດສັງຄົມນິຍົມ, ຮັບປະກັນໃຫ້ບັນດາພາກສ່ວນເສດຖະກິດສັງຄົມນິຍົມ ກວມຖານະຄອບຄອງໃນພື້ນຖານ ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ. + ກໍ່ສ້າງ ແລະ ບໍາລຸງພະນັກງານ, ກຳມະກອນ ເພື່ອໃຫ້ມີຄວາມສາມາດພຽງພໍ ໃນການສ້າງສາພັດທະນາ ແລະ ເປັນເຈົ້າປະເທດຊາດ, ເປັນເຈົ້າສັງຄົມ. + ສາມັກຄີປະຊາຊົນເຜົ່າຕ່າງໆ, ສູ້ຊົນນຳເອົາເຜົ່າຕ່າງໆ ກ້າວຂຶ້ນທຽມທັນກັນ, ປອງດອງກັນຢ່າງແທ້ຈິງ ຢູ່ໃນວົງຄະນາຍາດຂອງຊາດລາວ, ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການ ເປັນຢູ່ທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ວັດທະນະທໍາ ຂອງປະຊາຊົນ ແຕ່ລະ ເຜົ່າໃຫ້ດີຂຶ້ນ. - ກອງປະຊຸມໄດ້ວາງນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດຂອງພັກອອກ ຄື: ຢຶດໝັ້ນໃນແນວທາງຕ່າງປະເທດ ສັນຕິພາບ, ເອກະລາດ, ມິດຕະພາບ, ເພີ່ມທະວີຢ່າງ ບໍ່ຢຸດຢັ້ງຄວາມສາມັກຄີແບບພິເສດ ການຮ່ວມສຳພັນສູ້ຮົບ ແລະ ການຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກຳປູເຈຍ ອ້າຍນ້ອງ, ສາມັກຄີແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ຮ່ວມມືຮອບດ້ານກັບສະຫະພາບໂຊວຽດ ແລະ ບັນດາປະເທດສັງຄົມນິຍົມ, ຍາດແຍ່ງເອົາການເປັນໃຈສະໜັບສະໜູນ ຈາກບັນດາ ຂະບວນການປະຕິວັດ ແລະ ຊາຊົນທີ່ຮັກຫອມສັນຕິພາບ ແລະ ຄວາມເປັນທໍາໃນໂລກ. - ກ່ຽວກັບການກໍ່ສ້າງພັກ ຢູ່ໃນໄລຍະໃໝ່ ຂອງການປະຕິວັດ, ກອງປະຊຸມໄດ້ຢືນຢັນວ່າ : ພັກຕ້ອງສູ້ຊົນຮັກສາທາດແທ້ພັກແບບໃໝ່ ຂອງຊົນຊັ້ນກຳມະກອນ ໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ, ສົມກຽດເປັນແກ່ນສານນຳພາຜະເດັດ ການກຳມະຊີບ, ພັກຕ້ອງເປັນກ້ອນກຳລັງແຫ່ງຄວາມສາມັກຄີເອກະພາບ ທາງດ້ານມານະຈິດ ແລະ ການກະທໍາ, ຕິດພັນກັບມະຫາຊົນຢ່າງແໜ້ນແຟ້ນ, ມີແນວທາງນະໂຍບາຍຖືກຕ້ອງ, ມີການຈັດຕັ້ງປອດໃສເຂັ້ມແຂງ, ມີຖັນແຖວພະນັກງານ-ສະມາຊິກພັກ ທີ່ໜັກແໜ້ນ ທາງດ້ານການເມືອງ ມີຄວາມສາມາດໃນການຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ ແລະ ຄຸ້ມຄອງສັງຄົມ. + ທິດນຳໃນການກໍ່ສ້າງພັກແມ່ນ: (+) ກໍ່ສ້າງພັກໃຫ້ໜັກແໜ້ນເຂັ້ມແຂງຢ່າງແທ້ຈິງທັງ 3 ດ້ານ: ການເມືອງ, ແນວຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ. (+) ການກໍ່ສ້າງພັກ ຕ້ອງຕິດພັນຢ່າງສະໜິດແໜ້ນກັບຂະບວນການປະຕິວັດ ຂອງມະຫາຊົນ ໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເມືອງຂອງພັກ ໃນແຕ່ລະໄລຍະ. (+) ການປັບປຸງ ແລະ ຂະຫຍາຍພັກ ຕ້ອງຕິດພັນກັບການປັບປຸງບູລະນະກົງຈັກລັດ ແລະ ບັນດາອົງການ ຈັດຕັ້ງມະຫາຊົນ. (+) ກໍ່ສ້າງ ແລະ ປັບປຸງການຈັດຕັ້ງຂອງພັກ ຕ້ອງສົມທົບ ກັບການເຊີດຊູຄຸນນະພາບຂອງພະນັກງານ ແລະ ສະມາຊິກພັກ. (+) ຕ້ອງຮັບປະກັນເອົາຜູ້ທີ່ມີມາດຖານຄົບຖ້ວນເຂົ້າພັກ ແລະ ຕ້ອງເອົາຜູ້ທີ່ບໍ່ມີມາດຖານພຽງພໍອອກຈາກພັກ. - ທິດທາງ, ໜ້າທີ່ ແລະ ບັນດາຈຸດໝາຍໃຫຍ່ ກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງແຜນການ 5 ປີ ແຫ່ງລັດ ຄັ້ງທີ I (1981-1985) ຄື: + ຂະຫຍາຍກະສິກຳ-ປ່າໄມ້, ຫັດຖະກຳ, ອຸດສາຫະກຳນ້ອຍ, ອຸດສາຫະກຳເບົາ ແລະ ບາງຂະແໜງການຄືນໃໝ່. + ສູ້ຊົນກໍ່ສ້າງພື້ນຖານວັດຖຸຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຈຳເປັນ ໃຫ້ໄດ້ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ເຊິ່ງຕົ້ນຕໍ ແມ່ນກໍ່ສ້າງລະບົບຄົມມະນາຄົມຂົນສົ່ງ, ໄປສະນີໂທລະຄົມມະນາຄົມ. + ຈັດຕັ້ງຂອດແຈກຢາຍຈໍລະຈອນ ເພື່ອຮັບປະກັນຊຸກຍູ້ການຜະລິດໃຫ້ຂະຫຍາຍຕົວ. + ຕ້ອງນຳໃຊ້ 5 ພາກສ່ວນເສດຖະກິດໃຫ້ດີ, ແຕ່ເອົາໃຈໃສ່ເປັນພິເສດການຊ່ວຍເຫລືອໃຫ້ເສດຖະກິດ ຂອງລັດ ແລະ ເສດຖະກິດລວມໝູ່ມີການຂະຫຍາຍ ຕົວ. +ກໍ່ສ້າງ ເສດຖະກິດສູນກາງ ໄປພ້ອມກັບການອອກແຮງງານກໍ່ສ້າງເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ. + ຕ້ອງໃຊ້ທຸກວິທີການ ເພື່ອປັບປຸງບູລະນະ ແລະ ເປີດກວ້າງບັນດາລະບົບການສຶກສາ. + ການປະສານສົມທົບ ລະຫວ່າງເສດຖະກິດ ກັບວຽກງານ ປກຊ-ປກສ. + ປັບປຸງ ແລະ ເພີ່ມທະວີການຮ່ວມສໍາພັນ, ຮ່ວມມືທາງດ້ານເສດຖະກິດ ກັບຫວຽດນາມ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ພົນພື້ນຖານສະເໝີພາບຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນ ປະໂຫຍດ. + ປັບປຸງບູລະນະກົງຈັກຄຸ້ມຄອງເສດຖະກິດ, ປະຕິບັດລະບອບລວມສູນປະຊາທິປະໄຕ ຢ່າງເຄັ່ງຄັດ.
|
