ເຊເນການ (4eOeHal) ພວມ ກະກຽມອອກໃນປີ 2029, ເຊຍຣາ ເລໂອນ(4ieSSa-ePOe), ໂຊມາລີ (4PNalia), ຊູດັງໃຕ້ (4PVth 4VEaO), ຊູດັງ (4VEaO), ຕັງຊານີ (TaOzaOia), ໂຕໂກ (TPHP), ອູກັນດາ (6HaOEa) ແລະ ຊຳເບຍ (;aNbia). ສຳລັບພາກພື້ນອາຊີ ແລະ ປາ ຊີຟິກມີ 10 ປະເທດຄື: ອາຟະກາ ນິດສະຖານ ("GHhaOiTtaO), ບັງກລາເທດ (#aOHlaEeTh) ກຽມອອກໃນປີ 2026, ກໍາປູເຈຍ ($aNbPEia) ກຽມອອກໃນປີ 2029, ສປປ ລາວ ກຽມອອກໃນ ປີ 2026, ກິຣີບາຕີ (,iSibati), ມຽນມາ (.ZaONaS), ເນປານ (/eQal) ກຽມອອກໃນປີ 2026 (ເຄີຍອອກແລ້ວແຕ່ກັບເຂົ້າມາຢູ່ ໃນສະຖານະພາບດ້ອຍພັດທະນາ ຄືນຍ້ອນໄພພິບັດທາງທໍາມະຊາດ), ໂຊໂລມອນ ໄອແລນ (4PlPNPO ITlaOET) ກຽມອອກໃນປີ 2027, ຕິມໍແລັດສະເຕ (TiNPS--eTte) ແລະ ຕູວາລູ (TVWalV). ສ່ວນ ພາກພື້ນຕາເວັນອອກກາງ ມີ 1 ປະເທດ: ເຢເມນ (:eNeO). ຂົງ ເຂດກາຣີບຽນ ($aSibbeaO) ມີ 1 ປະເທດ: ໄຮຕິ ()aiti). ບັນດາປະເທດດ້ອຍພັດທະນາ ມີອັດຕາກວມເອົາຄວາມທຸກຍາກ ຂອງໂລກປະມານ 40% ແລະ ມີ ປະຊາກອນທັງໝົດກວມເອົາປະ ມານ 13% ຂອງປະຊາກອນໂລກ ຫລື ປະມານ 1,16 ຕື້ຄົນ. ນັບແຕ່ ປີ 1971 ມາຮອດປັດຈຸບັນມີພຽງ ແຕ່ 8 ປະເທດເທົ່ານັ້ນ ທີ່ສາມາດ ຫລຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບ ດ້ອຍພັດທະນາຄື: ບົດສະວານາ (#PtTXaOa) ໃນປີ 1994, ກັບແວກ ($abP 7eSEe) ໃນ ປີ 2007, ມານດີບ (.alEiWeT) ໃນປີ 2011, ຊາມົວ (4aNPa) ໃນປີ 2014, ເອກວາຕໍຣິອານ ກິ ເນ (ERVatPSial GViOea) ໃນປີ 2017, ວານູອາຕູ (7aOVatV) ໃນປີ 2020, ບູຖານ (#hVtaO) ໃນປີ 2023 ແລະ ຫລັງສຸດແມ່ນ ຊາວໂຕເມ ແລະ ປຣິນຊິບ (4aP TPNe aOE PSiODiQe) ໃນປີ 2024. ແນວໃດກໍ່ຕາມຫລາຍທ່ານຈະ ສົງໄສ ຫລື ບໍ່ແນ່ໃຈວ່າ ຫລັງຈາກ ບັນດາປະເທດເຫລົ່ານີ້ ອອກຈາກ ສະຖານະພາບດ້ອຍພັດທະນາໄປ ແລ້ວ ປະເທດເຫລົ່ານີ້ ຈະຢູ່ໃນສະ ຖານະພາບໃດ ຈະກາຍເປັນປະ ເທດທີ່ຈະເລີນ ຫລື ປະເທດທີ່ພັດທະ ນາແລ້ວເລີຍບໍ່ xts;a f7;k,gxa o,k0v'xtgmffh vpra fmtok 17/07/2025 xtgmf]k; 3 0j k; c]t gsfdko gru j ,mt;u 7;k,lk,a d7u gxa oxb dczj o0v'xt-k-q o.o-kf [q orN o4ko]a f4tme,to6 o csj ' lxx ]k; K © ¤ນ¤ ຕໍ່າ¤Å ່ອນ ອÁ¤ ານ¤Ê Ãາ £ນາ Ë ©ຕÇ ້າÅ ຕÌ ່Ì ¤ Å ນນ¤§ Ç ອ່ານຕໍ່¤Å ໜ້າ ອ່ານຕໍ່¤Å ໜ້າ ປັດຈຸບັນປະເທດທີ່ຢູ່ໃນບັນຊີ ດ້ອຍພັດທະນາມີທັງໝົດ 44 ປະ ເທດ. ໃນນັ້ນ, ຢູ່ທະວີບອາຟຣິກາ ມີ 32 ປະເທດ, ຢູ່ພາກພື້ນອາຊີ- ປາຊີຟິກ ມີ 10 ປະເທດ, ຢູ່ພາກ ພື້ນຕາເວັນອອກກາງ ມີ 1 ປະເທດ ແລະ ຂົງເຂດທະເລກາ ຣີບຽນ ($aSibbeaO) 01 ປະເທດ, ເຊິ່ງມີ ລາຍລະອຽດຄື: ໃນທະວີບອາຟຣິກາ 32 ປະເທດ ໄດ້ແກ່: ອັງໂກລາ ("OHPla), ເບແນັງ (#eOiO), ບູກິນາຟາໂຊ (#VSLiOa 'aTP), ບູຣູນດີ (#VSVOEi), ອາຟຣິກາ ກາງ ($eOt Sa l "G S i DaO 3eQVbliD), ຊາດ ($haE), ໂກໂມຣົສ ($PNPSPT), ກົງໂກ $POHP, ຈິບູຕີ (DK ibPVti), ອິຣິເທຣຍ (ES i tSea); ເອທິ ໂອປີ (EthiPQia), ກຳເບຍ (GaNbia), ກິເນ (GViOea), ກິເນ-ບິຊາວ (GViOea-#iTTaV), ເລໂຊໂຕ (-eTPthP), ໄລ ບີເຣຍ (-ibeSia), ມາດາກາສະ ກາ (.aEaHaTDaS), ມາລາວີ (.alaXi), ມາລີ (.ali), ໂມ ຣິຕາເນຍ (.aVSitaOia), ໂມ ຊຳບິກ (.PzaNbiRVe), ນິເຊ (/iHeS), ຣູວັນດາ (3XaOEa), Ê ¤§ໜÇ ,y f8trk[va opyj '.spj 7;k,lk,a d7u ry glf ]k;{s;Pfok, 70 xu csj 'dkog8u [.spj 0tspkp8q ;0v'vq 'dko9a f8A 'ltstra oc,j py ']k; ໃນສະໄໝຕໍ່ສູ້ກູ້ຊາດ ແມ່ ຍິງມີບົດບາດໃນການປຸກລະດົມ ຂົນຂວາຍບັນດາແມ່ຍິງໃນຂອບ ເຂດທົ່ວປະເທດ ໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມ ຂະບວນການຕໍ່ສູ້ປົດປ່ອຍຊາດ ດ້ວຍຮູບການເບິ່ງແຍງ, ລ້ຽງດູ, ຊຸກເຊື່ອງ, ຕິດຕໍ່, ສົ່ງຂ່າວ, ສົ່ງ ເອກະສານຕ່າງໆໃຫ້ພະນັກງານ, ທະຫານທີ່ປະຕິບັດໜ້າທີ່ຢູ່ແນວ ໜ້າ ແລະ ໃນເຂດຄວບຄຸມຂອງ ສັດຕູ, ລຳລຽງອາຫານ, ອາວຸດ, ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມໃຫ້ພະນັກງານ, ນັກຮົບ ຢູ່ແນວໜ້າ; ປຸກລະດົມຂົນຂວາຍ ຊາວໜຸ່ມ, ລູກຫລານອອກຮັບໃຊ້ ປະເທດຊາດ, ປຸກລະດົມຂະບວນ ການຂອງແມ່ຍິງປະຕິບັດວຽກງານ ແນວຫລັງ, ເພີ່ມພູນຜະລິດຜົນຫາ ລ້ຽງກຸ້ມຕົນເອງ, ປະຢັດເຂົ້າປາ ອາຫານເພື່ອສົ່ງໄປແນວໜ້າ ແລະ ມີແມ່ຍິງຈໍານວນຫລວງຫລາຍ ປະຕິບັດໜ້າທີ່ເປັນທັງພໍ່ທັງແມ່ໃນ ເວລາດຽວກັນ, ເຮັດໜ້າທີ່ປຸກຢ້າວ ແປງເຮືອນ, ເຮັດໄຮ່, ເຮັດນາ ເພື່ອ ລ້ຽງດູຄອບຄົວ ແລະ ຜະລິດໄວ້ ຊ່ວຍແນວໜ້າ, ເປັນເຈົ້າການປົກ ປັກຮັກສາເຂດນ້ຳແດນດິນອັນ ແສນຮັກ ແລະ ຫວງແຫນຂອງຕົນ ໄວ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງດ້ວຍນ້ຳໃຈເສຍ ສະລະອັນສູງສົ່ງ ແລະ ອົງອາດ ກ້າຫານ. ໃນຂະບວນການດັ່ງກ່າວ ແມ່ຍິງລາວບັນດາເຜົ່າ ຈຶ່ງໄດ້ຮັບ (ເນ່ືອງໃນໂອກາດວັນສ້າງຕັ້ງ ສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ ຄົບຮອບ 70) ສະພາບແວດລ້ອມແຫ່ງການ ກໍາເນີດ ແລະ ເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍ ຕົວຂອງຄວາມສາມັກຄີພິເສດ ແລະ ການຮ່ວມມືຮອບດ້ານລະຫວ່າງ ລາວ-ຫວຽດນາມ. ລາວ ແລະ ຫວຽດນາມ ເປັນປະເທດບ້ານໃກ້ ເຮືອນຄຽງ, ມີຊາຍແດນຮ່ວມກັນ ຍາວກວ່າ 2.000 ກິໂລແມັດ, ພ້ອມກັນອີງຫລັງໃສ່ສາຍພູຫລວງ, ພ້ອມກັນຮ່ວມຊົມໃຊ້ແມ່ນ້ຳລໍາເຊ, ພູຜາປ່າດົງ, ດິນດອນຕອນຫຍ້າ ເພື່ອດໍາລົງຊີວິດ ແລະ ດໍາເນີນການ ຕໍ່ສູ້ຕ້ານສັດຕູຜູ້ຮຸກຮານ. ປະຊາຊົນ 2 ຊາດ ລາວ-ຫວຽດ ນາມ ມີມູນເຊື້ອໄປມາຫາສູ່ແລກ ປ່ຽນສິນຄ້າ, ແລກປ່ຽນວັດທະນະ ທໍານຳກັນ, ຢູ່ຫລາຍທ້ອງຖິ່ນກໍ່ມີ ບ້ານ, ຫລາຍຄອບຄົວເປັນແກ່ວເປັນ ດອງກັນ, ມີອຸດົມຄະຕິ ແລະ ຄວາມ ມຸ່ງມາດປາຖະໜາອັນດຽວກັນ ຄື: ຢາກມີຄວາມເປັນເອກະລາດ, ສັນຕິພາບ ແລະ ຮັ່ງມີຜາສຸກ, ປະ ຊາຊົນ 2 ຊາດ ມີມູນເຊື້ອສາມັກຄີ ຊ່ວຍເຫລືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນມາ ເປັນພັນໆປີໃນການກໍ່ຕັ້ງ ແລະ ປົກ ປັກຮັກສາປະເທດຊາດຂອງໃຜ ລາວ. ພິເສດແມ່ນໃນໄລຍະດໍາເນີນ ການຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດເປັນເວລາເຄິ່ງສະ ຕະວັດພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງພັກ ກອມມູນິດອິນດູຈີນ, ຕໍ່ມາແມ່ນພັກ ປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ ແລະ ພັກ ກອມມູນິດຫວຽດນາມ. ຄວາມ ຜູກພັນ, ສາມັກຄີ ແລະ ການຊ່ວຍ ເຫລືອເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນທີ່ເປັນມູນ ເຊື້ອອັນດີງາມມາແຕ່ດົນນານນັ້ນ ໄດ້ເພີ່ມຄວາມແໜ້ນແຟ້ນ ແລະ ເຕີບໃຫຍ່ກາຍເປັນຄວາມສາມັກຄີ ພິເສດ ແລະ ການພົວພັນຮ່ວມມື ຮອບດ້ານຂອງສອງຊາດລາວ- ຫວຽດນາມ ໂດຍແມ່ນປະທານ ໂຮ່ຈີ່ມິງ ແລະ ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ, ປະທານ ສຸພານຸວົງ ເປັນຜູ້ລິເລີ່ມ. ຈາກນັ້ນມາການນໍາ ແຕ່ລະຮຸ່ນຂອງສອງພັກ, ສອງລັດ ແລະ ປະຊາຊົນສອງປະເທດ ຕ່າງກໍ ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ປັບປຸງເສີມຂະຫຍາຍ ໃຫ້ກາຍເປັນການພົວພັນສາມັກຄີ ອັນບໍລິສຸດຜຸດຜ່ອງທີ່ຫາຍາກໃນ ນາມມະຍົດເປັນວິລະຊົນແຫ່ງຊາດ, ນັກຮົບແຂ່ງຂັນທົ່ວປະເທດ, ມີ ແມ່ຍິງຈຳນວນຫລວງຫລາຍຖືກ ຄັດເລືອກເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີເດັ່ນໃນ ການປະກອບສ່ວນວຽກງານໃນຂົງ ເຂດຕ່າງໆ ຊຶ່ງໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍ ຈາກພັກ-ລັດ ຢ່າງສົມກຽດ. ພາຍຫລັງປະເທດຊາດໄດ້ຮັບ ການປົດປ່ອຍ ແລະ ສະຖາປະນາ ເປັນສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ; ແມ່ຍິງລາວໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມປະຕິບັດ ສອງໜ້າທີ່ຍຸດທະສາດຄື: ປົກປັກ ຮັກສາ ແລະ ສ້າງສາພັດທະນາປະ ເທດຊາດ; ຜ່ານຂະບວນການດັ່ງ ກ່າວ ສ້າງໃຫ້ແມ່ຍິງລາວໄດ້ຮັບ ການພັດທະນາໃນທຸກດ້ານ ສາມາດ ເຂົ້າຮ່ວມໃນທຸກຂົງເຂດວຽກງານ ແລະ ໄດ້ຮັບຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຈາກ ການຈັດຕັ້ງພັກ-ລັດ, ສັງຄົມ ແລະ ຄອບຄົວ. ຕະຫລອດໄລຍະ 70 ປີ ແຫ່ງການສ້າງຕັ້ງສະຫະພັນແມ່ຍິງ ລາວ; ພັກ-ລັດຖະບານ ໄດ້ຕີລາຄາ ສູງຕໍ່ຜົນງານການເຄື່ອນໄຫວຂອງ ແມ່ຍິງລາວ ແລະ ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ ຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມພັດທະນາແມ່ຍິງໃນ ທຸກຊົນເຜົ່າ, ສາຂາອາຊີບ, ບໍ່ມີ ຂົງເຂດໃດ ແລະ ວຽກງານໃດທີ່ ບໍ່ມີເອື້ອຍນ້ອງແມ່ຍິງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ ແລະ ປະກອບສ່ວນຄຽງບ່າຄຽງ ໄຫລ່ກັບເພດຊາຍ. ພ້ອມນັ້ນ, ພັກ ເຮົາຍາມໃດກໍຖືແມ່ຍິງເປັນກຳລັງ ອັນສຳຄັນ ແລະ ໃຫຍ່ຫລວງໃນ ຂົງເຂດວຽກງານເນ່ືອງຈາກວ່າ ແມ່ຍິງກວມຈຳນວນເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງ ພົນລະເມືອງ, ມີບົດບາດສູງໃນການ ຜະລິດ ແລະ ເປັນກຳລັງແຮງພິເສດ ທີ່ຜະລິດຊັບພະຍາກອນມະນຸດທາງ ດ້ານປະລິມານ ແລະ ຄຸນນະພາບ. ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ຜູ້ນຳ ທີ່ແສນເຄົາລົບຮັກເຫັນໄດ້ບົດບາດ ຄວາມສຳຄັນຂອງແມ່ຍິງລາວບັນ ດາເຜົ່າ, ພ້ອມທັງໄດ້ມີທິດຊີ້ນຳ ຕໍ່ວຽກງານແມ່ຍິງຢ່າງລະອຽດ ເພື່ອປຸກລະດົມຂົນຂວາຍເອື້ອຍ ນ້ອງແມ່ຍິງປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນ ທຸກຂົງເຂດວຽກງານ. ທ່ານໄດ້ຊີ້ ບອກວ່າ hກ່ອນອື່ນຕ້ອງເຂົ້າໃຈ ແຈ້ງວ່າ: ວຽກງານຂົນຂວາຍແມ່ ຍິງເປັນໜ້າທີ່ປະຕິວັດຍາວນານ ອັນໜຶ່ງ, ມັນບໍ່ພຽງແຕ່ກ່ຽວພັນ ເຖິງແມ່ຍິງທີ່ກວມເອົາເຄິ່ງໜຶ່ງ ຂອງປະຊາກອນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງ ກ່ຽວຂ້ອງເຖິງທັງໝົດສັງຄົມ ເວົ້າ ລວມ ແລະ ແຕ່ລະຄອບຄົວ ເວົ້າ ສະເພາະ, ທັງຕິດພັນຢ່າງສະໜິດ ແໜ້ນ ເຖິງການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ການຂະຫຍາຍເຊື້ອພັນຂອງຊາດ ອີກດ້ວຍi, ດັ່ງນັ້ນ ການຂົນຂວາຍ ແມ່ຍິງ ຈຶ່ງກວມເອົາທຸກຂົງເຂດ ເຊັ່ນ: ການເມືອງ, ເສດຖະກິດ, ສັງ ຄົມ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ເຜົ່າຊົນ. ເພື່ອສືບຕໍ່ປະຕິບັດ 2 ໜ້າທີ່ຍຸດ ທະສາດດັ່ງກ່າວ ສະຫະພັນແມ່ ຍິງລາວ ໄດ້ປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງ ໜ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການ ເມືອງທີ່ຖືກມອບໝາຍ, ພ້ອມທັງ ຜັນຂະຫຍາຍມະຕິກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຜູ້ແທນແມ່ຍິງລາວ ແຕ່ລະຄັ້ງມາ ເປັນແຜນງານ, ໂຄງການ ແລະ ນໍາ ພາ-ຊີ້ນໍາການປະຕິບັດຕົວຈິງຢ່າງ ເປັນຂະບວນການກວ້າງຂວາງ ພາຍໃຕ້ການນໍາພາຂອງພັກ ແລະ ດ້ວຍຄວາມບຸກບືນສູ້ຊົນຂອງສະ ມາຊິກສະຫະພັນແມ່ຍິງ, ແມ່ຍິງ ລາວບັນດາເຜົ່າ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ການຈັດ ຕັ້ງເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງແຂງ ແຮງທາງດ້ານການເມືອງ-ແນວ ຄິດ ແລະ ການຈັດຕັ້ງ, ໄດ້ອົາໃຈ ໃສ່ສຶກສາອົບຮົມ, ເຕົ້າໂຮມຄວາມ ສາມັກຄີ, ປຸກລະດົມແມ່ຍິງລາວ ບັນດາເຜົ່າ, ບັນດາຊັ້ນຄົນເຂົ້າຮ່ວມ ໃນພາລະກິດປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາປະເທດຊາດ. ສະຫະພັນ ແມ່ຍິງລາວ ໄດ້ສືບຕໍ່ປະຕິບັດພາ ລະບົດບາດເຕົ້າໂຮມຄວາມສາມັກ ຄີ, ປຸກລະດົມຊຸກຍູ້ແມ່ຍິງລາວ ເຂົ້າຮ່ວມປະຕິບັດ 2 ໜ້າທີ່ຍຸດທະ ສາດ, ເປັນເຈົ້າການປະຕິບັດແຜນ ພັດທະນາແມ່ຍິງລາວ ແຕ່ລະໄລຍະ, ນຳພາຂະບວນການແມ່ຍິງລາວ ບັນດາເຜົ່າປະຕິບັດຄຳຂວັນ, ຂໍ້ ແຂ່ງຂັນຂອງສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ ຕິດພັນກັບຂະບວນແຂ່ງຂັນຮັກຊາດ ແລະ ພັດທະນາ. ຍົກສູງພາລະ ບົດບາດຂອງເອື້ອຍນ້ອງແມ່ຍິງ ໃຫ້ດີຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ ໂດຍສະເພາະ ພັດທະນາຕົນເອງ, ພັດທະນາແນວ ຄິດທີ່ຫລ້າຫລັງ, ປັບປຸງຕົນເອງ, ຮອງຮັບໄດ້ທຸກສະພາບການ, ໝັ່ນ ອ່ານ, ຄົ້ນຄວ້ານິຕິກຳຕ່າງໆເພື່ອ ພັດທະນາຕົນເອງ; ພ້ອມກັນຍົກ ລະດັບຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງຕົນເອງ, ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ ແລະ ເສີມຂະ ຫຍາຍ 5 ຄຸນລັກສະນະທີ່ເປັນມູນ ເຊື້ອຂອງແມ່ຍິງລາວບັນດາເຜົ່າທີ່ມີ ມູນເຊື້ອຕໍ່ສູ້ພິລະອາດຫານ, ມູນເຊື້ອ ດຸໝັ່ນຂະຫຍັນພຽນໃນການອອກ ແຮງງານ ແລະ ມູນເຊື້ອອະນຸລັກ ວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງ ຊາດ ແລະ ຂອງແມ່ຍິງລາວ, ເສີມ ຂະຫຍາຍຜົນງານ ແລະ ທ່າແຮງ ບົ່ມຊ້ອນຂອງຕົນ ເພື່ອເຮັດສຳເລັດ ໜ້າທີ່ທີ່ການຈັດຕັ້ງ ແລະ ປະຊາຊົນ ມອບໝາຍໃຫ້. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ເອື້ອຍ ນ້ອງແມ່ຍິງ ຕ້ອງສົ່ງເສີມເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ, ຕ້ອງຈິງໃຈນຳກັນ, ກ້າ ຄິດກ້າເວົ້າກ້າສະແດງອອກດ້ວຍ ຄວາມຈິງໃຈ ແລະ ຮຽກຮ້ອງເຖິງ ເພດຊາຍ ໃນທຸກຂະແໜງການກໍ ຕ້ອງໃຫ້ການສົ່ງເສີມເອື້ອຍນ້ອງ ແມ່ຍິງໃນຂົງເຂດທີ່ຕົນເອງຮັບຜິດ ຊອບ ເພື່ອສ້າງໃຫ້ແມ່ຍິງກ້າວໜ້າ ແລະ ກ້າວຂຶ້ນຕະຫລອດໄປ. ການພົວພັນສາກົນ ແລະ ກາຍເປັນ ມໍລະດົກອັນລ້ຳຄ່າຂອງສອງຊາດ ລາວ-ຫວຽດນາມ. ທ້າຍສະຕະວັດທີ 19 ຫາຕົ້ນ ສະຕະວັດທີ 20 ລັດທິລ່າເມືອງຂຶ້ນ ແບບເກົ່າ ໄດ້ເຂົ້າມາຮຸກຮານ 3 ປະເທດອິນດູຈີນ. ປະຊາຊົນລາວ ແລະ ຫວຽດນາມ ໃຕ້ການນໍາພາ ຂອງພັກກອມມູນິດອິນດູຈີນ ໄດ້ ພ້ອມກັນລຸກຂຶ້ນຕໍ່ສູ້ຢ່າງອົງອາດ ກ້າຫານ, ຫວຽດນາມໄດ້ເຮັດສໍາ ເລັດການປະຕິວັດເດືອນສິງຫາ ແລະ ປະກາດເອກະລາດ ໃນວັນທີ 9 1945, ລາວເຮົາກໍ່ໄດ້ລຸກຂຶ້ນ ປະກາດເອກະລາດໃນວັນທີ 12 10 1945 ແລະ ໄດ້ສ້າງຕັ້ງລັດຖະ ບານລາວອິດສະຫລະຂຶ້ນ. ປີ 1946 ເມື່ອລັດທິລ່າເມືອງ ຂຶ້ນແບບເກົ່າ ກັບຄືນມາຮຸກຮານ ຄັ້ງໃໝ່, ລາວ-ຫວຽດນາມ ໄດ້ ຮ່ວມສໍາພັນກັນສູ້ຮົບຢູ່ຂຸມຄອງ ດຽວກັນ, ເຂົ້າເມັດຫັກ, ຜັກເສັ້ນໜຶ່ງ ກໍບິແບ່ງປັນກັນກິນ ເພື່ອຕີຕ້ານການ ຮຸກຮານ ແລະ ການຄອບຄອງຂອງ ພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າອີກເທື່ອ ໃໝ່. ປີ 1951 ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງ ທີ II ຂອງພັກກອມມູນິດອິນດູຈີນ ໄດ້ມີມະຕິໃຫ້ລາວ ແລະ ກໍາປູເຈຍ ສ້າງຕັ້ງພັກເອກະລາດຂອງຕົນ ເພື່ອນໍາພາການຕໍ່ສູ້ປະຕິວັດຢູ່ແຕ່ລະ ປະເທດ. າ¤ອ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTc3MTYxMQ==