xtgmf]k; 3 30/07/2024 0j k; c]t gsfdko dh k;l6 j ]t[q [75 h ,7v'dkog'y ocsj ']a f gxa oma oltw\mu j ,u 7;k,g0A ,c0'F 3xj '.l gxa ofu 9y 8vo c]t p5 8y me ແຫລ່ງຂໍ້ມູນຈາກ: ແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ຜັນຂະຫຍາຍມະຕິ ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ ຄັ້ງທີ XI ຂອງພັກ ໂດຍ: ຄ້ອງໃໝ່ lts';o8k,me,t-kfcfj ]h P'8nj ,cfj .sh ,u cs]j ' vkskorP'r= {pn opq ' d5j ,8=j ks6 d 2 g,n v' 0v'c0;'-P'0;k' wfh Ia [dkopq d]tfa [ ly j 'mh kmkp8+ dkora fmtok glf4tdy f{la '7q , 0v'c0;'lts;a ootg0f ໃນໂອກາດລາຍງານສະພາບ ການບໍລິຫານ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍ ຫລາຍດ້ານຕໍ່ການພັດທະນາເສດ ຖະກິດ-ສັງຄົມ ຂອງແຂວງສະ ຫວັນນະເຂດ ຕໍ່ກອງປະຊຸມສະໄໝ ສາມັນ ເທື່ອທີ 7 ຂອງສະພາປະຊາ ຊົນແຂວງ ຊຸດທີ II ຈັດຂຶ້ນຢູ່ຫໍວັດ ທະນະທຳ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ເມື່ອ ບໍ່ດົນມານີ້ ທ່ານ ບຸນໂຈມ ອຸບົນປະ ເສີດ ເຈົ້າແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ໄດ້ຍົກໃຫ້ເຫັນວ່າ: ໃນໄລຍະ 6 ເດືອນຕົ້ນປີ 2024 ເຖິງວ່າການ ພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງ ແຂວງ ໄດ້ຮັບຜົນສໍາເລັດຫລາຍ ດ້ານແຕ່ຍັງມີຫລາຍຂໍ້ຄົງຄ້າງ ແລະ ສິ່ງທ້າທາຍທີ່ຕ້ອງສືບຕໍ່ແກ້ໄຂໃຫ້ ດີຂຶ້ນ ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ຄວາມເປັນເຈົ້າ ການຂອງບັນດາພະແນກການ, ບັນ ດາເມືອງ ໃນການສຸມໃສ່ຈັດຕັ້ງປະ ຕິບັດບັນດາມະຕິສະໄໝສາມັນ ເທື່ອ ໃນລະດູຝົນປີນີ້ ໂດຍສະເພາະ ມື້ສໍາຄັນ ອັນເປັນວັນປ່ອຍປາ ແລະ ອະນຸລັກສັດນໍ້າ-ສັດປ່າແຫ່ງຊາດ 13 ກໍລະກົດຜ່ານມາ ທົ່ວປະເທດ ໄດ້ມີການປ່ອຍປາ ແລະ ສັດປ່າ ສູ່ ແຫລ່ງທໍາມະຊາດ ຄືດັ່ງທຸກປີ, ທັງ ນີ້ກໍ່ເພື່ອເປັນການຂະຫຍາຍພັນສັດ ນໍ້າ-ສັດປ່າ ໃຫ້ທໍາມະຊາດ-ມີຊີວະ ນາໆພັນທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ປະຊາຊົນ ໄດ້ມີແຫລ່ງອາຫານທໍາມະຊາດ... ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ດີ ເວົ້າສະເພາະ ການ ອະນຸລັກ-ປົກປັກຮັກສາ ແລະ ຂະ ຫຍາຍພັນສັດນໍ້າ-ສັດປ່າ ກໍ່ມີບາງ ຄໍາເຫັນໆວ່າ ຄວນເຮັດຄຽງຄູ່ກັນ ໄປຫລາຍດ້ານ ເພື່ອຄວາມຍືນຍົງ ຂອງແຫລ່ງຊັບພະຍາກອນທໍາມະ ຊາດ ເປັນຕົ້ນ ນອກຈາກມີການສະ ຫງວນຫ້າມ ຈັບ-ລ່າ ໃນເຂດຫວງ ຫ້າມ, ຍາມໄຂ່-ຖືພາ ຂອງລັດແລ້ວ ຄວນສົ່ງເສີມການລ້ຽງໃນບັນດາປະ ເພດສັດນໍ້າ-ສັດປ່າ, ໂດຍສະເພາະ ສັດນໍ້າ-ເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນໍ້າ ທີ່ຄົນລາວ ເຮົານິຍົມນໍາມາເປັນອາຫານ, ທັງນີ້ ກໍ່ເພາະວ່າອາໄສແຕ່ທໍາມະຊາດຜະ ລິດໃຫ້ຕາມລະດູການ ແມ່ນບໍ່ພຽງ ພໍຕາມຄວາມຕ້ອງການເທົ່າໃດ. ເວົ້າເຖິງການສົ່ງເສີມການລ້ຽງ ໂດຍສະເພາະປາຊະນິດຕ່າງໆ, ກົບ, ຂຽດ, ກຸ້ງ, ຫອຍ, ອ່ຽນ...ແມ່ນໄດ້ ເຮັດຢ່າງແຂງແຮງໃນລະດັບໜຶ່ງ ມາແລ້ວ ແລະ ກາຍເປັນສັດນໍ້າເສດ ຖະກິດ ທີ່ເຮັດໃຫ້ກະສິກອນ ກໍ່ຄືຜູ້ ລ້ຽງລະດັບຕ່າງໆ ທັງແບບຄອບ ຄົວພໍໄດ້ມີແຫລ່ງອາຫານສະສົມ ຈັບໄດ້ຍາມຕ້ອງການເປັນຢ່າງດີ. ຕິດພັນກັບການສົ່ງເສີມຂອງພາກ ລັດແລ້ວ, ສໍາຄັນອັນໜຶ່ງກໍ່ແມ່ນມູນ ເຊື້ອຄວາມດຸໝັ່ນຂະຫຍັນພຽນ ຂອງປະຊາຊົນລາວເຮົາ ໃນການ ປູກ-ລ້ຽງ. ເນື້ອທີ່ການຜະລິດເວົ້າ ໂດຍພື້ນຖານແມ່ນຍັງພໍມີຕອບສະ ໜອງໃຫ້ການປູກ-ລ້ຽງ ໃນຂັ້ນ ຄອບຄົວ. ເວົ້າເຖິງການກິນຄົນລາວ ເຮົາ ໂດຍສ່ວນຫລາຍກໍ່ຍັງປະຕິບັດ ມູນເຊື້ອກິນງ່າຍຢູ່ງ່າຍ, ແຫລ່ງອາ ຫານຈາກທໍາມະຊາດແມ່ນຍັງຖື ເປັນອັນດັບຕົ້ນ ທີ່ຄົນມັກ. ເພາະສະ ນັ້ນ ບາງທີ ບາງຍາມ ກໍ່ບໍ່ສົມດຸນ ກັນລະຫວ່າງການສະໜອງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການ, ທໍາມະຊາດຜະລິດ ໃຫ້ບໍ່ທັນວ່າຊັ້ນສາ. ເມື່ອເປັນແນວ ນັ້ນການຊອກຫາ ຈຶ່ງມີທຸກວິທີທາງ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ມາຊຶ່ງ ສັດນໍ້າ-ສັດປ່າ ທີ່ ສັງຄົມຕ້ອງການເປັນອາຫານ, ຈຶ່ງ ສ່ຽງຕໍ່ການສູນພັນຂອງສັດຕ່າງໆ. ການອະນຸລັກສັດນໍ້າ-ສັດປ່າ ໄດ້ເຮັດຢ່າງແຂງແຮງ ໂດຍມີການ ຄຸ້ມຄອງດ້ວຍກົດໝາຍ ແລະ ນິຕິກໍາ ຕ່າງໆ. ມີການຈັດປະເພດບັນຊີສັດ ນໍ້າ-ສັດປ່າ ລະອຽດຖືກກັບສະພາບ ການພັດທະນາ. ເວົ້າສະເພາະສັດ ນໍ້າ ແມ່ນມີການສ້າງວັດສະຫງວນ ໃນບັນດາແມ່ນໍ້າສໍາຄັນຄຽງຄູ່ກັບ ການສົ່ງເສີມຂະຫຍາຍພັນ ແລະ ລ້ຽງ ທີ່ຂັດກັບລະບຽບກົດໝາຍ. ກ່ຽວກັບສັດນໍ້າ-ເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນໍ້າ, ຄົນລາວເຮົາກໍ່ຄືຄົນຫລາຍໆ ປະ ເທດ, ຈັບມາເປັນອາຫານເຮັດໄດ້ ຫລາຍເຍື່ອງຫລາຍແນວ, ນັບແຕ່ ໄຂ່, ລູກນ້ອຍ...ເຊັ່ນອາຫານລາວ ທີ່ນິຍົມອັນໜຶ່ງ ກໍ່ມີສົ້ມໄຂ່ປາ, ໝົກ ປານ້ອຍ-ລູກປາ-ປາລູກຄອກ, ອີ ຮວກ...ຢູ່ຕ່າງປະເທດກໍ່ມີຮອດກະ ປ໋ອງໄຂ່ປາ, ໝາຍວ່າເອົາໄຂ່ປາຊະ ນິດທີ່ຄົນນິຍົມກິນຫັ້ນລະ ເຂົ້າສູ່ລະ ບົບອຸດສາຫະກໍາ. ມີຄໍາເຫັນຈໍານວນ ໜຶ່ງໄດ້ຍົກຂຶ້ນມາ ປີນີ້ຫລາຍແຂວງ ນອກຈາກປະກາດຫ້າມຫາປາແລ້ວ, ຍັງຫ້າມສ້ອນເອົາໂຕອີຮວກ (ລູກ ກົບ-ຂຽດ...), ຖ້າຝ່າຝືນຈັບໄດ້ໄລ່ ທັນຄິດໄລ່ອັດຕາປັບໃໝເປັນໂຕ ຫລາຍແສນວ່າຊັ້ນ. ຜູ້ເຄີຍກິນ ເອາະ-ໝົກຮວກຈະພໍສໍານຶກພາບວ່າ ໝົກຮວກໝົກໜຶ່ງ ມີຮວກຈັກໂຕ, ມະໂນພາບ ການເອົາຄໍາເຂົ້າໜຽວ ຈໍ້າເປີ່ມໃສ່ໝົກຮວກ ຄໍາໜຶ່ງບໍ່ ໜ້ອຍກວ່າສອງໂຕ, ກິນໃຫ້ອີ່ມຈະ ໝົກຮວກຈັກໂຕ ຖືວ່າຖ້າປະໃຫ້ ບັນດາຮວກ ອັນເປັນລູກກົບ-ຂຽດ ຕ່າງໆ(ທີ່ນິຍົມກິນ) ລອດເປັນກົບຂຽດ ກໍ່ຈະຫລວງຫລາຍພາຍມາກ, ແມ່ນຢູ່ວ່າອັດຕາລອດເຫລືອຂອງ ລູກກົບ-ຂຽດ...ຕາມທໍາມະຊາດ ກໍ່ແຕກຕ່າງກັນໄປ, ເຖິງຢ່າງໃດ ໃນ ບັນດາຄໍາເຫັນກໍ່ວ່າ ດີແລ້ວທີ່ພ້ອມ ກັນຕັດສິນໃຈ, ທັງຜູ້ເຮັດໜ້າທີ່ອະ ນຸລັກ, ຜູ້ຫາ ແລະ ຜູ້ກິນ. ຄໍາເຫັນທີ່ ເປັນການຂະຫຍາຍສູ່ຄວາມຍືນຍົງ ຂອງແຫລ່ງອາຫານທໍາມະຊາດ ນັ້ນແມ່ນຄວນສົ່ງເສີມການລ້ຽງຕື່ມ ໃນລະດັບຄອບຄົວ ແລະ ເປັນການ ສ້າງເສດຖະກິດ ເພາະພວກເຮົາ ກໍ່ ພໍມີພື້ນຖານ ແລະ ທ່າແຮງ ໃນການ ລ້ຽງຢູ່ແລ້ວ ຜ່ານມາ. ຕິດພັນນັ້ນ ກໍ່ແມ່ນວິທີເຮັດການຕະຫລາດ, ໝາຍວ່າລ້ຽງໃຫ້ຕອບສະໜອງ ຄວາມຕ້ອງການຕະຫລາດຢ່າງສົມ ຄູ່ກັນ. ສະເພາະໃນແຫລ່ງທໍາມະ ຊາດນັ້ນກໍ່ຄວນເຂັ້ມງວດຕໍ່ການຫາ ທີ່ເປັນການດັບສູນພັນ ແລະ ບໍ່ຫາ ໃນຍາມສັດໄຂ່ ກໍ່ຄືຂະຫຍາຍພັນ, ຖ້າພົບເຫັນ ຈັບໄດ້ຄວນປະຕິບັດ ຕາມລະບຽບກົດໝາຍແຕ່ເບົາຫາ ໜັກ ໂດຍມີການໂຄສະນາສ້າງຈິດ ສໍານຶກທາງກົງ-ທາງອ້ອມ ຜ່ານສື່ ມວນຊົນ. ສະຫລຸບວ່າ ການອະນຸລັກປົກ ປັກຮັກສາສັດນໍ້າ-ສັດປ່ານອກຈາກ ສະຫງວນຮັກສາໄວ້ ໃຫ້ສົມເຫດ ສົມຜົນແລ້ວ, ຄວນຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ ການລ້ຽງໃນລະດັບຕ່າງໆໃຫ້ ກວ້າງຂວາງ, ເປັນທາງເລືອກໃຫ້ ຜູ້ມີເງື່ອນໄຂໄດ້ພັດທະນາເປັນອາ ຊີບຫລັກ-ອາຊີບສໍາຮອງ...ການ ໃຫ້ຄວາມຮູ້ ກໍຄືເຕັກນິກຕ່າງໆກ່ຽວ ກັບ ການລ້ຽງ, ການຂະຫຍາຍພັນ ແມ່ນສໍາຄັນ ທີ່ຄວນເຮັດໃຫ້ຫລາຍ ໂດຍຜ່ານຊ່ອງທາງຕ່າງໆ ໂດຍ ສະເພາະທຸກມື້ນີ້ມີລະບົບອິນເຕີ ເນັດຊ່ວຍແຮງໄດ້ຫລາຍ. ເວົ້າເຖິງ ຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບປູກ-ລ້ຽງຫລາຍ ປະເທດເຂົາຖືເປັນເລື່ອງທີ່ຕ້ອງເຜີຍ ແຜ່ ແລະ ເພື່ອແລກປ່ຽນບົດຮຽນປະສົບການນໍາກັນ, ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງ ລັບລີ້ ຕ້ອງຂີ້ຖີ່ ເຊື່ອງອໍາ. ເມື່ອມໍ່ໆນີ້, ທີ່ສູນຝຶກອົບຮົມ ເຕັກນິກກະສິກຳ ແລະ ພັດທະນາ ຊົນນະບົດລາວ-ເກົາຫລີ ໄດ້ຈັດ ພິທີປິດຊຸດຝຶກອົບຮົມສ້າງຄວາມ ເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ກຸ່ມຕ່ຳຫູກ ໃນ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ hໂຄງການ ພັດທະນາຊົນນະບົດແບບມີສ່ວນ ທີ 6 ຂອງສະພາປະຊາຊົນແຂວງ ຊຸດທີ II ແລະ ແກ້ໄຂບັນຫາເສດຖະ ກິດຕາມວາລະແຫ່ງຊາດ ຍັງຊັກຊ້າ ແລະ ບໍ່ທັນເປັນເຈົ້າການເປັນຕົ້ນ: ບັນຫາກະຕຸ້ນເສດຖະກິດພາຍໃນ, ຄວາມເປັນແບບຢ່າງໃນການຫັນ ສັງຄົມບໍລິໂພກໄປສູ່ສັງຄົມການຜະ ລິດບໍ່ທັນສູງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນສົ່ງ ເສີມຜະລິດຕະພັນພາຍໃນ ຊຸກຍູ້ໃຫ້ ປະຊາຊົນຊົມໃຊ້ສິນຄ້າພາຍໃນ, ເພາະສ່ວນຫລາຍແມ່ນຍັງນິຍົມໃຊ້ ສິນຄ້າຈາກພາຍນອກ, ແຕ່ລະເມືອງ ຍັງບໍ່ທັນມີສິນຄ້າຂອງຕົນເອງທີ່ ເປັນລາຍຮັບຖາວອນ ເພື່ອເປັນທ່າ ແຮງສາມາດສ້າງເປັນເມືອງກຸ້ມ ຕົນເອງ ແລະ ການຂຸດຄົ້ນແຫລ່ງ ລາຍຮັບບົ່ມຊ້ອນບໍ່ທັນແຂງແຮງ ເກີດມີຊ່ອງວ່າງ. ຄຽງຄູ່ກັນນີ້ ການປະຕິບັດວິໄນ ແຜນການ-ການເງິນ ບໍ່ທັນເຄັ່ງຄັດ ເທົ່າທີ່ຄວນ, ການລົງຕິດຕາມຊຸກຍູ້ ກຸ່ມການຜະລິດຍັງບໍ່ທັນເລິກເຊິ່ງ, ການລົງເລິກດ້ານວິຊາການ (ການ ປູກ, ການລ້ຽງ) ແລະ ການເຂົ້າເຖິງ ຕະຫລາດ ຍັງຈຳກັດ ແລະ ຍັງປະ ປ່ອຍໃຫ້ປະຊາຊົນເຮັດຕາມຄວາມ ເຄີຍຊິນ, ການນໍາພາຈັດຕັ້ງການ ຜະລິດ ໃນຫລາຍຮູບແບບບໍ່ທັນເປັນ ລະບົບ, ປະຊາຊົນຜະລິດເອງຕາມ ຄ່ານິຍົມ, ການແກ້ໄຂສະພາບປະ ກົດການຫຍໍ້ທໍ້ລຽບຕາມຊາຍແດນ ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ດີ, ການແກ້ໄຂປະກົດ ການຫຍໍ້ທໍ້ໃນກົມກອງກໍ່ຄືໃນສັງ ຄົມມີບາງບັນຫາບໍ່ທັນເປັນເອກະ ພາບ, ການແກ້ໄຂຊັກຊ້າແກ່ຍາວ ເຮັດໃຫ້ປະກົດການຫຍໍ້ທໍ້ ບາງດ້ານ ຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບການແກ້ໄຂ ໂດຍສະ ເພາະແມ່ນບັນຫາຂີ້ລັກງັດແງະ, ບັນຫາການມົ້ວສຸມສິ່ງເສບຕິດ ແລະ ບັນຫາອຸບັດຕິເຫດ. ນອກຈາກນີ້, ການຈັດຕັ້ງປະຕິ ບັດງົບປະມານຂອງລັດ ສໍາລັບໂຄງ ການລົງທຶນຂອງ ແຂວງສະໜອງ ໃສ່ໃນການພັດທະນາໂຄງລ່າງມີ ຈຳກັດ, ໜີ້ສິນຄຸມເຄືອແກ່ຍາວ, ບາງໂຄງການຄ້າງຊຳລະມາເກືອບ 20 ປີ, ບາງໂຄງການເຊັນສັນຍາ ແລ້ວ ແຕ່ 10 ປີຄືນຫລັງ ແຕ່ບໍ່ລົງມື ເຮັດ ແລະ ໃນເມື່ອກ່ອນແມ່ນປະຕິ ບັດໂດຍອີງຕາມກົດໝາຍການລົງ ທຶນສະບັບເກົ່າ ເຊິ່ງແຂວງສາມາດ ພິຈາລະນາໂຄງການມູນຄ່າ 5 ຕື້ ກີບລົງມາ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ການສະເໜີ ເຂົ້າແຜນແມ່ນບໍ່ໝົດຕາມສັນຍາ, ສ່ວນສູງກວ່ານັ້ນແມ່ນສູນກາງເປັນ ຜູ້ຄຸ້ມຄອງ ໃນປັດຈຸບັນການຈັດຕັ້ງ ປະຕິບັດແມ່ນຍັງບໍ່ສໍາເລັດ, ໄລຍະ ຜ່ານມາແຂວງມີຫລາຍບໍລິສັດເຂົ້າ ມາສໍາປະທານເນື້ອທີ່ດິນ, ເຊົ່າທີ່ ດິນລັດ, ແຮ່ທາດຕ່າງໆແຕ່ບໍ່ມີການ ພັດທະນາ, ເປັນການຈັບຈອງດິນ ມາຫລາຍສິບປີ ເຊິ່ງເປັນສິ່ງທ່ວງ ດຶງໃນການພັດທະນາແຂວງ ແລະ ອື່ນໆ. ກຸ່ມ ແລະ ນັກສໍາມະນາກອນດີເດັ່ນ ທັງມອບໃບຢັ້ງຢືນສໍາເລັດການ ຝຶກອົບຮົມ ພ້ອມທັງໃຫ້ກຽດໂອ້ລົມ ຊຶ່ງໄດ້ສະແດງຄວາມຊົມເຊີຍຕໍ່ນັກ ສໍາມະນາກອນ ທີ່ສໍາເລັດການຝຶກ ອົບຮົມ ແລະ ສະເໜີໃຫ້ສືບຕໍ່ນໍາເອົາ ບົດຮຽນທີ່ໄດ້ຮັບຈາກການຝຶກອົບ ຮົມຄັ້ງນີ້ ນໍາໄປຜັນຂະຫຍາຍເຂົ້າ ໃນວຽກງານຂອງທ້ອງຖິ່ນຕົນ ໃຫ້ເກີດຜົນສໍາເລັດ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນບັນດາແຜນກິດຈະກໍາ, ວຽກ ງານການວາງແຜນ ແບບມີສ່ວນ ຮ່ວມ ລວມທັງການແປຮູບຜະ ລິດຕະພັນຕໍ່າຫູກ ເພື່ອສ້າງລາຍ ຮັບເຂົ້າກຸ່ມ ແລະ ຄອບຄົວ ໃຫ້ສາ ມາດມີລາຍຮັບທີ່ໝັ້ນຄົງໃນຕໍ່ໜ້າ. ຂໍ້ມູນ: ຂ່າວສານກະສິກຳ,ປ່າໄມ້ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ. ຮ່ວມ ຢູ່ແຂວງພາກເໜືອ ແລະ ພາກ ກາງຂອງ ສປປ ລາວi ໃຫ້ແກ່ ກຸ່ມຕ່ຳຫູກທີ່ມາຈາກ 4 ບ້ານ ແລະ 2 ເມືອງຂອງແຂວງຊຽງຂວາງ ໂດຍການເປັນປະທານຂອງ ທ່ານ ອາໂນສັກ ແພງທິມມະວົງ ຮອງ ຫົວໜ້າກົມພັດທະນາຊົນນະບົດ, ທ່ານ ສີມອນ ໄຊຍະວົງ ຮອງຫົວ ໜ້າສູນຝຶກອົບ ຮົມເຕັກນິກກະສິ ກຳ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ລາວ- ເກົາຫລີ ມີຄະນະຮັບຜິດຊອບຝຶກ ອົບຮົມ, ບັນດານັກສໍາມະນາກອນ. ການຝຶກອົບຮົມໃນຄັ້ງນີ້ ປະ ກອບມີ 7 ເນື້ອໃນຄື: ການເຊື່ອມ ໂຍງວຽກງານສາມສ້າງກັບການ ພັດທະນາບ້ານແບບໃໝ່ຂອງ ສ ເກົາຫລີ; ການສ້າງຕັ້ງກຸ່ມ ແລະ ສະຫະກອນ; ກອບຂອງໂຄງການ ພັດທະນາຊົນນະບົດພາກເໜືອ ແລະ ພາກກາງ ຂອງ ສປປ ລາວ; ການຕະຫລາດ ແລະ ການຫຸ້ມຫໍ່; ການວາງແຜນແບບມີສ່ວນຮ່ວມ; ປະຫວັດຄວາມເປັນມາຂອງຫັດ ຖະກຳຕ່ຳຫູກ; ການແປຮູບຜະລິດ ຕະພັນຕ່ຳຫູກ. ນອກຈາກນີ້ ໄດ້ມີ ການລົງພາກປະຕິບັດຕົວຈິງ ໃນ ການຍ້ອມຜ້າດ້ວຍວັດທຸດິບທຳ ມະຊາດ, ການອອກແບບລາຍ ແລະ ລົງໄປທັດສະນະສຶກສາ ຢ້ຽມ ຢາມຮ້ານແພງໄໝ ກໍລໍລີ ທີ່ບ້ານ ໂພນຕ້ອງ ເມືອງໄຊເສດຖາ, ນະ ຄອນຫລວງວຽງຈັນ ແລະ ລົງສຳ ຫລວດຕະຫລາດຂາຍ ຜ້າໄໝ ລວມ ທັງແບ່ງກຸ່ມປຶກສາຫາລື ໃນຫົວຂໍ້ ສ້າງແຜນຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສຳລັບ ກິດຈະກຳຕ່ຳຫູກໃຫ້ບ້ານ. ເ ພື່ອ ເ ຮັດໃຫ້ພິທີດັ່ງກ່າວມີ ຄວາມໝາຍສໍາຄັນ ຄະນະປະທານ ໄດ້ໃຫ້ກຽດມອບຂອງຂວັນໃຫ້ກັບ
RkJQdWJsaXNoZXIy MTc3MTYxMQ==